(5) ek dravya dUsare dravyakA kuchh kar nahIn sakatA; use
pariNamit nahIn kar sakatA, preraNA nahIn kar sakatA, lAbh-hAni
nahIn kar sakatA, us par prabhAv nahIn DAl sakatA, usakI
sahAyatA yA upakAr nahIn kar sakatA; use mAr yA jilA nahIn
sakatA — aisI pratyek dravya-guN-paryAyakI sampUrNa svatantratA ananta
gnAniyonne pukAr-pukAr kar kahI hai.
(6) jinamatamen to aisI paripATI hai ki pratham samyaktva
aur phi ra vratAdi hote hain. ab, samyaktva to sva-parakA shraddhAn
hone par hotA hai, tathA vah shraddhAn dravyAnuyogakA abhyAs karanese
hotA hai. isalie pratham dravyAnuyogake anusAr shraddhAn karake
samyagdRuShTi bananA chAhie.
(7) pahale guNasthAnamen jignAsu jIvonko shAstrAbhyAs,
adhyayan – manan, gnAnI puruShonkA dharmopadesh – shravaN, nirantar unakA
samAgam, devadarshan, pUjA, bhakti, dAn Adi shubhabhAv hote hain,
kintu pahale guNasthAnamen sachche vrat, tap Adi nahIn hote.
UparI dRuShTise dekhanevAlonko nimnokta do shankAen honekI
sambhAvanA hai —
(1) aise kathan sunane yA paDhanese logonko atyanta hAni
honA sambhav hai. (2) is samay log kuchh vrat, pratyAkhyAn,
pratikramaNAdik kriyAen karate hain; unhen chhoD denge.
usakA spaShTIkaraN yah hai : —
satyase kisI bhI jIvako hAni hogI — aisA kahanA hI
baDI bhUl hai, athavA asat kathanase logonko lAbh mAnaneke barAbar
hai, satkA shravaN yA adhyayan karanese jIvonko kabhI hAni ho hI
(15)