tathāpi apane sachche svarūpako samajhanekā prayās nahīn karatā,
isalie punaḥ punaḥ sansār-sāgaramen bhaṭakakar apanā adhik kāl
nigodagati — ekendriy paryāyamen vyatīt karatā hai.
mithyātvakā mahāpāp
uparokta bhūloṅkā mukhya kāraṇ apane svarūpakī bhramaṇā hai.
main par (sharīr) hūn̐, par (strī-putrādi) mere hain, parakā main kar
sakatā hūn̐, par merā kar sakatā hai, parase mujhe lābh yā hāni
hote hain — aisī mithyā mānyatākā nitya aparimit mahāpāp jīv
pratikṣhaṇ seyā karatā hai; us mahāpāpako shāstrīy paribhāṣhāmen
mithyādarshan kahā jātā hai. mithyādarshanake phalasvarūp jīv krodh,
mān, māyā, lobh – jo ki parimit pāp hain — unakā tīvra yā
mandarūpase sevan karatā hai. jīv krodhādikako pāp mānate hain,
kintu unakā mūl mithyādarshanarūp mahāpāp hai, use ve nahīn
jānate; to phi ra usakā nivāraṇ kaise karen ?
vastukā svarūp
vastusvarūp kaho yā jainadharma — donon ek hī haĩn. unakī
vidhi aisī hai ki — pahale baṛā pāp chhuṛavākar phi ra chhoṭā pāp
chhuṛavāte hain; isalie baṛā pāp kyā aur chhoṭā pāp kyā – use
pratham samajhanekī āvashyakatā hai.
jagatamen sāt vyasan pāpabandhake kāraṇ māne jāte hain —
juā, mānsabhakṣhaṇ, madirāpān, veshyāgaman, shikār, parastrīsevan
tathā chorī, kintu in vyasanonse bhī barḥakar mahāpāp mithyātvakā
sevan hai, isalie jainadharma sarvapratham mithyātvako chhoṛanekā upadesh
detā hai, kintu adhikānsh upadeshak, prachārak aur aguru
(10)