ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਨਾ ਸੋ (ਵ੍ਯਵਹਾਰੀ) ਵ੍ਯਵਹਾਰ (ਸਮਕਿਤ) ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਹੈ .
(ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰ) ਵੀਤਰਾਗ, ਸਰ੍ਵਜ੍ਞ ਔਰ ਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ੀ (ਦੇਵ) ਸਚ੍ਚੇ ਦੇਵ
(ਪਰਿਗ੍ਰਹ ਬਿਨ) ਚੌਬੀਸ ਪਰਿਗ੍ਰਹਸੇ ਰਹਿਤ (ਗੁਰੁ) ਵੀਤਰਾਗ ਗੁਰੁ [ਤਥਾ ]
(ਸਾਰੋ) ਸਾਰਭੂਤ (ਦਯਾਜੁਤ) ਅਹਿਂਸਾਮਯ (ਧਰ੍ਮ) ਜੈਨਧਰ੍ਮ (ਯੇਹੁ) ਇਨ
ਸਬਕੋ (ਸਮਕਿਤਕੋ) ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕਾ (ਕਾਰਣ) ਨਿਮਿਤ੍ਤਕਾਰਣ (ਮਾਨ)
ਜਾਨਨਾ ਚਾਹਿਯੇ . ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੋ ਉਸਕੇ (ਅਸ਼੍ਟ) ਆਠ (ਅਂਗਜੁਤ) ਅਂਗੋਂ
ਸਹਿਤ (ਧਾਰੋ) ਧਾਰਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ .
ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣ ਸ਼ੁਦ੍ਧਦਸ਼ਾ (ਪਰ੍ਯਾਯ) ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ, ਉਸੇ ਮੋਕ੍ਸ਼ ਕਹਤੇ ਹੈਂ . ਵਹ
ਦਸ਼ਾ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਤਥਾ ਅਨਨ੍ਤ ਸੁਖਮਯ ਹੈ– ਇਸਪ੍ਰਕਾਰ ਸਾਮਾਨ੍ਯ ਔਰ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਰੂਪਸੇ ਸਾਤ ਤਤ੍ਤ੍ਵੋਂਕੀ ਅਚਲ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਕਰਨਾ ਉਸੇ
ਵ੍ਯਵਹਾਰਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵ (ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ) ਕਹਤੇ ਹੈਂ . ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰਦੇਵ, ਵੀਤਰਾਗੀ
(ਦਿਗਮ੍ਬਰ ਜੈਨ) ਨਿਰ੍ਗ੍ਰਨ੍ਥ ਗੁਰੁ, ਤਥਾ ਜਿਨੇਨ੍ਦ੍ਰਪ੍ਰਣੀਤ ਅਹਿਂਸਾਮਯ ਧਰ੍ਮ ਭੀ
ਉਸ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨਕੇ ਕਾਰਣ ਹੈਂ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਇਨ ਤੀਨੋਂਕਾ ਯਥਾਰ੍ਥ
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ ਭੀ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ ਕਹਲਾਤਾ ਹੈ . ਉਸੇ ਨਿਮ੍ਨੋਕ੍ਤ ਆਠ
ਅਂਗੋਂ ਸਹਿਤ ਧਾਰਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹਿਯੇ . ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵੀਕਾ ਸ੍ਵਰੂਪ
ਪਹਲੇ, ਦੂਸਰੇ ਤਥਾ ਤੀਸਰੇ ਛਂਦਕੇ ਭਾਵਾਰ੍ਥਮੇਂ ਸਮਝਾਯਾ ਹੈ .
ਨਿਸ਼੍ਚਯਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਕੇ ਬਿਨਾ ਮਾਤ੍ਰ ਵ੍ਯਵਹਾਰਕੋ ਵ੍ਯਵਹਾਰਸਮ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵ ਨਹੀਂ ਕਹਾ
ਜਾਤਾ