‘‘(7) je kāḷ viṣhe je kāī jem thavānun chhe tem ja thāy ene
paṇ nishchay kahīe chhīe.
(8) vaḷī je je bhāvanī jevī jevī rīt vaMe pravartanā chhe (te
te) bhāv tevī tevī rīt pāmīne pariṇame – ene paṇ nishchay kahe chhe.’’
[7] – ā pramāṇe ātmāno sarvagnasvabhāv ane nimitta-naimittik
sambandhavāḷā paryāyo sahitanā dravyonā tamām paryāyo kramabaddha hovānun jeṇe
svīkāryun tene paranī ane vikāronī kartābuddhi chhūṭī jāy chhe.
(8) ek ja samaye kāraṇakārya tathā shāshvat ane kṣhaṇik
evā upādānanā be bhedo
darek paryāyanī svatantratā batāvavā māṭe ā granthamān kāraṇakāryanun svarūp
bahu sārī rīte pr̥u. 35 thī 37 tathā 40 – 41mān āpyun chhe; teno khās
abhyās karavānī jarūr chhe. ā sambandhamān kahyun chhe ke –
(1) ‘‘kāraṇ ane kārya pariṇāmathī ja thāy chhe.’’ (pr̥u. 36)
(2) ‘‘paryāyanun kārya paryāyathī ja thāy chhe.’’ (pr̥u. 40)
(3) ‘‘paryāyanun kāraṇ paryāy ja chhe, guṇ vinā ja (arthāt guṇanī
apekṣhā vagar ja) paryāyanī sattā paryāyanun kāraṇ chhe. paryāyanun sūkṣhmatva paryāyanun
kāraṇ chhe. paryāyanun vīrya paryāyanun kāraṇ chhe. paryāyanun pradeshatva paryāyanun
kāraṇ chhe.’’ (pr̥u. 95)
[9] kāraṇ-kārya sambandhe ghaṇā jīvonī ek mahān bhūl e thāy
chhe ke dravyamān upādānashakti to chhe paṇ jo nimitta āve to upādānamān
kārya thāy ane na āve to na thāy – em teo māne chhe. ā paṇ anādithī
chālī āvatī be dravyonā ekapaṇānī mānyatā chhe. ā mānyatā ayathārtha
chhe em batāvavā māṭe upādānanā kṣhaṇik upādān ane shāshvat upādān
em be prakār kahyā chhe. (juo pr̥u. 46) māṭe e banne prakāranā upādān
mānī, darek dravyanā paryāy samay samaye te te samayanā ‘kṣhaṇik upādān’nā
kāraṇe thāy chhe – em samajavun ane nimitta to mātra aupachārik kāraṇ
[ 7 ]