tathA sarvagne tenA anant bhav dekhyA nathI. 164.
re jIv! tun bAhya viShayomAn sukh mAnIne tyAn ja Asakta thAy chhe, parantu ‘AtmA’ paN ek viShay chhe tene tun kem bhUlI jAy chhe? jene lakShamAn letAn atIndriy Anandanun vedan thAy evA paramashAnt AnandasvarUp svaviShayane chhoDIne dukhadAyI evA paraviShayomAn ja tun kAn rAchI rahyo chhe? re bhAI! have tArA svaviShayanI sAme jo. AvA mahAn viShayane bhUlI na jA. mangal, uttam ane sukhadAyI evA svaviShayane chhoDIne adhruv, asharaN ane dukhadAyI evA paraviShayane koN Adare? A svaviShayamAn ekAkAr thatAn ja tane em thashe ke ‘aho, Avo mAro AtmA!’ ane pachhI A svaviShayanA atIndriy AnandanA svAd pAse jagatanA badhA viShayo tane atyanta tuchchha lAgashe. 165.
kramabaddha paryAyano nirNay karatAn draShTi dravya upar jAy chhe tyAre kramabaddha paryAyano sAcho nirNay thAy chhe. paryAyanA kram sAmun jotAn kramabaddhano sAcho nirNay thaI shake nahi, gnAyak taraph DhaLe chhe tyAre gnAyakano sAcho