karyān hatān, tenī abhivyakti ‘vāh! āvī vastusthiti!’ em vividh prakāre sahajabhāve ullāsapūrvak temanāthī thaī jatī, jenī ūṇḍī ātmārthaprerak asar shrotāonān hr̥uday par paḍatī. mukhyatve āvā prakāre temanā dvārā sahajapaṇe dharmodyot thaī gayo hato. āvī prabaḷ bāhya prabhāvanā thavā chhatān, pūjya gurudevane bahārano jarā paṇ ras nahoto; temanun jīvan to ātmābhimukh hatun.
pūjya gurudevanun antar sadā ‘gnāyak...gnāyak...gnāyak, bhagavān ātmā, dhruv...dhruv...dhruv, shuddha...shuddha...shuddha, param pāriṇāmikabhāv’ em trikāḷik gnāyakanā ālambanabhāve nirantar — jāgratimān ke nidrāmān — pariṇamī rahyun hatun. pravachanomān ne tattvacharchāmān teo gnāyakanā svarūpanun ane tenā anupam mahimānun madhurun saṅgīt gāyā ja karatā hatā. aho! e svatantratānā ne gnāyakanā upāsak gurudev! temaṇe mokṣhārthīone muktino sācho mārga batāvyo!
ahā! gurudevano mahimā shun kathī shakāy! gurudevanun dravya ja alaukik hatun. ā pañcham kāḷamān ā mahāpuruṣhano — āshcharyakārī adbhut ātmāno — ahīn avatār thayo te koī mahābhāgyanī vāt chhe. teoshrīe svānubhūtinī apūrva vāt pragaṭ karīne ākhā bhāratanā jīvone jagāḍyā chhe. gurudevanun dravya ‘tīrthaṅkaranun dravya’ hatun. ā bharatakṣhetramān padhārīne temaṇe mahān mahān upakār karyo chhe.
āje paṇ pūjya gurudevanā sātishay pratāpe sonagaḍhanun saumya shītaḷ vātāvaraṇ ātmārthīonī ātmasādhanālakṣhī ādhyātmik pravr̥uttionī madhur sugandhathī maghamaghī rahyun chhe. āvun,