tathA hinsAdi nAnA prakAranA Arambh kare chhe. paN alpaparigrah grahaN karavAnun phaL nigod
kahyun chhe, to AvA pAponun phaL to anantasansAr avashya hoy.
vaLI lokonI agnAnatA to juo! koI ek nAnI pratignA bhang kare, tene to teo
pApI kahe chhe, paN AvI mahAn pratignA bhang karatA jovA chhatAn tene guru mAne chhe. muni
samAn tenun sanmAnAdik kare chhe. shAstramAn kRut – kArit – anumodanAnun ekasarakhun phaL kahyun chhe,
tethI temane paN evun ja phaL lAge chhe.
munipad levAno kram to A chhe ke — pahelAn tattvagnAn thAy, pachhI udAsIn pariNAm
thAy, pariShahAdi sahan karavAnI shakti thAy. ane te potAnI meLe ja muni thavA ichchhe, tyAre
shrIguru tene munidharma angIkAr karAve.
A te kaI jAtanI viparItatA chhe ke – tattvagnAnarahit ane viShayAsakta jIvane, mAyA
vaDe vA lobh batAvI munipad ApI, pAchhaLathI anyathA pravRutti karAvavI! paN e mahAn
anyAy chhe.
e pramANe kuguru ane tenA sevanano ahIn niShedh karyo.
have e kathanane draDh karavA mATe anya shAstronI sAkShI ApIe chhIe.
‘upadeshasiddhAntaratnamALA’mAn kahyun chhe ke —
गुरुणो भट्टा जाचा सद्दे थुणि ऊण लिंति दाणाइं ।
दोण्णवि अमुणिचसारा दूसमिसमयम्मि बुड्ढंति ।।३१।।
artha — kALadoShathI guru je chhe te to bhAT thayA, bhAT samAn shabdovaDe dAtAranI
stuti karIne, dAnAdi grahaN kare chhe. paN tethI A duShamakALamAn dAtAr ane pAtra banne
sansArasamudramAn DUbe chhe. vaLI tyAn kahyun chhe ke —
सप्पे दिट्ठे णासइ लोओ णहि कोवि किंपि अक्खेइ ।
जो चयइ कुगुरु सप्पं हा मूढा भणई तं दुट्ठं ।।३६।।
artha — sarpane dekhI koI bhAge, tene to lok kAI paN kahe nahi, paN hAy hAy
juo to kharA! ke A kugurusarpane koI chhoDe, tene mUDh loko duShTa ane bUro kahe chhe.
सप्पो इक्कं मरणं कुगुरु अणंताइ देह मरणाईं ।
तो वर सप्पं गहियं मा कुगुरु सेवणं भद्दं ।।३७।।
artha — sarpavaDe to ek ja vakhat maraN thAy chhe, paN A kuguru anantamaraN Ape
chhaThTho adhikAra kudev-kuguru-kudharma-nirAkaraN ][ 179