തഥാ മാനകാ ഉദയ ഹോനേ പര പദാര്ഥമേം അനിഷ്ടപനാ മാനകര ഉസേ നീചാ കരനാ ചാഹതാ ഹൈ,
ഉനകീ ഹീനതാ, അപനീ ഉച്ചതാ ചാഹതാ ഹൈ. തഥാ പുരുഷാദിക സചേതന പദാര്ഥോംകോ ഝുകാനാ, അപനേ
ആധീന കരനാ ഇത്യാദിരൂപസേ അപനീ ഹീനതാ, ഉനകീ ഉച്ചതാ ചാഹതാ ഹൈ. തഥാ സ്വയം ലോകമേം ജൈസേ
ഉച്ച ദിഖേ വൈസേ ശ്രൃംഗാരാദി കരനാ തഥാ ധന ഖര്ച കരനാ ഇത്യാദിരൂപസേ ഔരോംകോ ഹീന ദിഖാകര
സ്വയം ഉച്ച ഹോനാ ചാഹതാ ഹൈ. തഥാ അന്യ കോഈ അപനേസേ ഉച്ച കാര്യ കരേ ഉസേ കിസീ ഉപായസേ
നീചാ ദിഖാതാ ഹൈ ഔര സ്വയം നീചാ കാര്യ കരേ ഉസേ ഉച്ച ദിഖാതാ ഹൈ.
തഥാ മായാകാ ഉദയ ഹോനേ പര കിസീ പദാര്ഥകോ ഇഷ്ട മാനകര നാനാ പ്രകാരകേ ഛലോം ദ്വാരാ
സചേതന പദാര്ഥോംകീ സിദ്ധികേ അര്ഥ അനേക ഛല കരതാ ഹൈ. ഠഗനേകേ അര്ഥ അപനീ അനേക അവസ്ഥാഏ
കരതാ ഹൈ തഥാ അന്യ അചേതന-സചേതന പദാര്ഥോംകീ അവസ്ഥാ ബദലതാ ഹൈ. ഇത്യാദി രൂപ ഛലസേ അപനാ
അഭിപ്രായ സിദ്ധ കരനാ ചാഹതാ ഹൈ.
തൃഷ്ണാ ഹോതീ ഹൈ. തഥാ അപനേകോ യാ അന്യ സചേതന-അചേതന പദാര്ഥോംകോ കോഈ പരിണമന ഹോനാ ഇഷ്ട
മാനകര ഉന്ഹേം ഉസ പരിണമനസ്വരൂപ പരിണമിത കരനാ ചാഹതാ ഹൈ.
ഇസ പ്രകാര ക്രോധാദികേ ഉദയസേ ആത്മാ പരിണമിത ഹോതാ ഹൈ.
വഹാ യേ കഷായ ചാര പ്രകാരകേ ഹൈം. ൧. അനന്താനുബന്ധീ, ൨. അപ്രത്യാഖ്യാനാവരണ,
സ്വരൂപാചരണചാരിത്ര ന ഹോ സകേ വേ അനന്താനുബന്ധീ കഷായ ഹൈം.