൧൮വീം ശതാബ്ദികേ അന്തമേം ഔര ൧൯വീം ശതാബ്ദികേ ആദിമേം) ഢുന്ഢാഹഡദേശ (രാജസ്ഥാന)കേ സവാഈ
ജയപുര നഗരമേം ഇസ ‘മോക്ഷമാര്ഗ-പ്രകാശക’ ഗ്രംഥകേ രചയിതാ, നിര്ഗ്രന്ഥ-വീതരാഗമാര്ഗകേ പരമശ്രദ്ധാവാന,
സാതിശയ ബുദ്ധികേ ധാരക ഔര വിദ്വത്ജനമനവല്ലഭ ആചാര്യകല്പ പംഡിതപ്രവര ശ്രീ ടോഡരമലജീകാ
ഉദയ ഹുആ ഥാ. ആപകേ പിതാകാ നാമ ജോഗീദാസ തഥാ മാതാകാ നാമ രംഭാദേവീ ഥാ. ആപ
‘ഖംഡേലവാല’ ജാതി വ ‘ഗോദികാ’ ഗോത്രജ ഥേ. (‘ഗോദികാ’ വഹ സംഭവതഃ ‘ഭോംസാ’ ഔര ‘ബഡജാത്യാ’
നാമക ഗോത്രകാ ഹീ നാമാന്തര ഹൈ.) ആപകാ ഗൃഹസ്ഥ ജീവന സാധന സംപന്ന ഥാ.
സമയമേം ഹീ ജൈനസിദ്ധാന്ത ഉപരാന്ത, വ്യാകരണ, കാവ്യ, ഛംദ, അലംകാര, കോഷ ആദി വിവിധ വിഷയോംമേം
ആപനേ ദക്ഷതാ പ്രാപ്ത കര ലീ ഥീ. ഹിന്ദീ സാഹിത്യകേ ദിഗമ്ബര ജൈന വിദ്വാനോംമേം ആപകാ നാമ ഖാസ
ഉല്ലേഖനീയ ഹൈ. ഹിന്ദീ സാഹിത്യകേ ഗദ്യ ലേഖക വിദ്വാനോംമേം ആപ പ്രഥമ കോടികേ വിദ്വാന ഗിനേ ജാതേ
ഹൈം. വിദ്വത്താകേ അനുരൂപ ആപകാ സ്വഭാവ ഭീ വിനമ്ര വ ദയാലു ഥാ. സ്വാഭാവിക കോമലതാ,
സദാചാരിതാ ആദി സദ്ഗുണോംസേ ആപകാ ജീവന സുശോഭിത ഥാ. അഹംകാര തോ ആപകോ സ്പര്ശ ഹീ
നഹീം ക ര സകാ ഥാ. സൌമ്യമുദ്രാ പരസേ ആപകീ ആംതരീക ഭദ്രതാ തഥാ വാത്സല്യതാകാ പരിചയ സഹജ
ഹീ ഹോ ജാതാ ഥാ. ആപകാ രഹനസഹന ബഹുത ഹീ സാദഗീമയ ഥാ. ആധ്യാത്മികതാ തോ ആപകേ
ജീവനമേം ഓതപ്രോത ഹോ ഗഈ ഥീ. ശ്രീമദ്ഭഗവത്കുന്ദകുന്ദാചാര്യാദി മഹര്ഷിയോംകേ ആധ്യാത്മിക ഗ്രംഥോംകാ
ഹോ ജാതേ ഥേ. സംസ്കൃത തഥാ പ്രാകൃത
ഥാ. ആപകാ ആചാര വ വ്യവഹാര വിവേകയുക്ത തഥാ മൃദു ഥാ. ആപകേ ദ്വാരാ രചിത ഗോമ്മടസാര,
ലബ്ധിസാര, ക്ഷപണാസാര, ത്രിലോകസാര, ആത്മാനുശാസന ഔര പുരുഷാര്ഥസിദ്ധിഉപായ ആദികീ ഭാഷാടീകായേം
തഥാ ഇസ ‘മോക്ഷമാര്ഗപ്രകാശക’ നാമക ആപകീ സ്വതംത്ര രചനാകേ അവലോകനസേ യഹ ജ്ഞാത ഹോതാ ഹൈ
കി ഉസ സമയമേം ആപകേ ജൈസാ സ്വമത-പരമതകാ ജ്ഞാതാ ശായദ ഹീ കോഈ ഹോ.