-
୨୦ ] [ ମୋକ୍ଷମାର୍ଗପ୍ରକାଶକ
ହୈ, ଉନକେ ଇସ କାରଣ ବଡ଼େ ଗ୍ରନ୍ଥୋଂକା ଅଭ୍ଯାସ ତୋ ବନ ନହୀଂ ସକତା; ତଥା କିନ୍ହୀଂ ଛୋଟେ ଗ୍ରନ୍ଥୋଂକା
ଅଭ୍ଯାସ ବନେ ତୋ ଭୀ ଯଥାର୍ଥ ଅର୍ଥ ଭାସିତ ନହୀଂ ହୋତା. — ଇସ ପ୍ରକାର ଇସ ସମଯମେଂ ମଂଦଜ୍ଞାନଵାନ୍
ଜୀଵ ବହୁତ ଦିଖାଈ ଦେତେ ହୈଂ, ଉନକା ଭଲା ହୋନେକେ ହେତୁ ଧର୍ମବୁଦ୍ଧିସେ ଯହ ଭାଷାମଯ ଗ୍ରନ୍ଥ
ବନାତା ହୂଁ.
ପୁନଶ୍ଚ, ଜିସ ପ୍ରକାର ବଡ଼େ ଦରିଦ୍ରୀକୋ ଅଵଲୋକନମାତ୍ର ଚିନ୍ତାମଣିକୀ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋ ଔର ଵହ
ଅଵଲୋକନ ନ କରେ, ତଥା ଜୈସେ କୋଢ଼ୀକୋ ଅମୃତ-ପାନ କରାଯେ ଔର ଵହ ନ କରେ; ଉସୀ ପ୍ରକାର ସଂସାର-
ପୀଡ଼ିତ ଜୀଵକୋ ସୁଗମ ମୋକ୍ଷମାର୍ଗକେ ଉପଦେଶକା ନିମିତ୍ତ ବନେ ଔର ଵହ ଅଭ୍ଯାସ ନ କରେ ତୋ ଉସକେ
ଅଭାଗ୍ଯକୀ ମହିମା ହମସେ ତୋ ନହୀଂ ହୋ ସକତୀ. ଉସକୀ ହୋନହାର ହୀ କା ଵିଚାର କରନେ ପର ଅପନେକୋ
ସମତା ଆତୀ ହୈ. କହା ହୈ କିଃ —
ସାହୀଣେ ଗୁରୁଜୋଗେ ଜେ ଣ ସୁଣଂତୀହ ଧମ୍ମଵଯଣାଇ.
ତେ ଧିଟ୍ଠଦୁଟ୍ଠଚିତ୍ତା ଅହ ସୁହଡା ଭଵଭଯଵିହୁଣା..
ସ୍ଵାଧୀନ ଉପଦେଶଦାତା ଗୁରୁକା ଯୋଗ ମିଲନେ ପର ଭୀ ଜୋ ଜୀଵ ଧର୍ମଵଚନୋଂକୋ ନହୀଂ ସୁନତେ
ଵେ ଧୀଠ ହୈଂ ଔର ଉନକା ଦୁଷ୍ଟ ଚିତ୍ତ ହୈ. ଅଥଵା ଜିସ ସଂସାରଭଯସେ ତୀର୍ଥଂକରାଦି ଡରେ ଉସ ସଂସାରଭଯସେ
ରହିତ ହୈଂ ଵେ ବଡ଼େ ସୁଭଟ ହୈଂ.
ପୁନଶ୍ଚ, ପ୍ରଵଚନସାରମେଂ ଭୀ ମୋକ୍ଷମାର୍ଗକା ଅଧିକାର କିଯା ହୈ, ଵହାଁ ପ୍ରଥମ ଆଗମଜ୍ଞାନ ହୀ
ଉପାଦେଯ କହା ହୈ. ସୋ ଇସ ଜୀଵକା ତୋ ମୁଖ୍ଯ କର୍ତ୍ତଵ୍ଯ ଆଗମଜ୍ଞାନ ହୈ. ଉସକେ ହୋନେ ସେ ତତ୍ତ୍ଵୋଂ
କା ଶ୍ରଦ୍ଧାନ ହୋତା ହୈ, ତତ୍ତ୍ଵୋଂ କା ଶ୍ରଦ୍ଧାନ ହୋନେ ସେ ସଂଯମଭାଵ ହୋତା ହୈ, ଔର ଉସ ଆଗମସେ
ଆତ୍ମଜ୍ଞାନକୀ ଭୀ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋତୀ ହୈ; ତବ ସହଜ ହୀ ମୋକ୍ଷକୀ ପ୍ରାପ୍ତି ହୋତୀ ହୈ.
ପୁନଶ୍ଚ, ଧର୍ମକେ ଅନେକ ଅଂଙ୍ଗ ହୈଂ ଉନମେଂ ଏକ ଧ୍ଯାନ ବିନା ଉସସେ ଊଁଚା ଔର ଧର୍ମକା ଅଂଗ
ନହୀଂ ହୈ; ଇସଲିଯେ ଜିସ-ତିସ ପ୍ରକାର ଆଗମ-ଅଭ୍ଯାସ କରନା ଯୋଗ୍ଯ ହୈ.
ପୁନଶ୍ଚ, ଇସ ଗ୍ରନ୍ଥକା ତୋ ଵାଁଚନା, ସୁନନା, ଵିଚାରନା ବହୁତ ସୁଗମ ହୈ — କୋଈ
ଵ୍ଯାକରଣାଦିକକା ଭୀ ସାଧନ ନହୀଂ ଚାହିଯେ; ଇସଲିଯେ ଅଵଶ୍ଯ ଇସକେ ଅଭ୍ଯାସ ମେଂ ପ୍ରଵର୍ତୋ. ତୁମ୍ହାରା
କଲ୍ଯାଣ ହୋଗା.
— ଇତି ଶ୍ରୀ ମୋକ୍ଷମାର୍ଗପ୍ରକାଶକ ନାମକ ଶାସ୍ତ୍ରମେଂ ପୀଠବନ୍ଧ ପ୍ରରୂପକ
ପ୍ରଥମ ଅଧିକାର ସମାପ୍ତ ହୁଆ..୧..
✾