[વીતરાગ સર્વજ્ઞકો દ્રવ્ય-ભાવ ઘાતિકર્મોંકા અભાવ હોનેસે ઉન્હેં ભય, રોષ, રાગ, મોહ, શુભાશુભ ચિન્તા, ખેદ, મદ, રતિ, વિસ્મય, નિદ્રા તથા ઉદ્વેગ કહાઁસે હોંગે ?
ઔર ઉનકો સમુદ્ર જિતને સાતાવેદનીયકર્મોદયકે મધ્ય બિન્દુ જિતના અસાતાવેદનીયકર્મોદય વર્તતા હૈ વહ, મોહનીયકર્મકે બિલકુલ અભાવમેં, લેશમાત્ર ભી ક્ષુધા યા તૃષાકા નિમિત્ત કહાઁસે હોગા ? નહીં હોગા; ક્યોંકિ ચાહે જિતના અસાતાવેદનીય કર્મ હો તથાપિ મોહનીયકર્મકે અભાવમેં દુઃખકી વેદના નહીં હો સકતી; તો ફિ ર યહાઁ તો જહાઁ અનન્તગુને સાતાવેદનીયકર્મકે મધ્ય અલ્પમાત્ર ( – અવિદ્યમાન જૈસા) અસાતાવેદનીયકર્મ વર્તતા હૈ વહાઁ ક્ષુધાતૃષાકી વેદના કહાઁસે હોગી ? ક્ષુધાતૃષાકે સદ્ભાવમેં અનન્ત સુખ, અનન્ત વીર્ય આદિ કહાઁસે સમ્ભવ હોંગે ? ઇસપ્રકાર વીતરાગ સર્વજ્ઞકો ક્ષુધા (તથા તૃષા) ન હોનેસે ઉન્હેં કવલાહાર ભી નહીં હોતા . કવલાહારકે બિના ભી ઉનકે (અન્ય મનુષ્યોંકો અસમ્ભવિત ઐસે,) સુગન્ધિત, સુરસયુક્ત, સપ્તધાતુરહિત પરમૌદારિક શરીરરૂપ નોકર્માહારકે યોગ્ય, સૂક્ષ્મ પુદ્ગલ પ્રતિક્ષણ આતે હૈં ઔર ઇસલિયે શરીરસ્થિતિ રહતી હૈ .
ઔર પવિત્રતાકા તથા પુણ્યકા ઐસા સમ્બન્ધ હોતા હૈ અર્થાત્ ઘાતિકર્મોંકે અભાવકો ઔર શેષ રહે અઘાતિ કર્મોંકા ઐસા સહજ સમ્બન્ધ હોતા હૈ કિ વીતરાગ સર્વજ્ઞકો ઉન શેષ રહે અઘાતિકર્મોંકે ફલરૂપ પરમૌદારિક શરીરમેં જરા, રોગ તથા સ્વેદ નહીં હોતે .
ઔર કેવલી ભગવાનકો ભવાન્તરમેં ઉત્પત્તિકે નિમિત્તભૂત શુભાશુભ ભાવ ન હોનેસે ઉન્હેં જન્મ નહીં હોતા; ઔર જિસ દેહવિયોગકે પશ્ચાત્ ભવાન્તરપ્રાપ્તિરૂપ જન્મ નહીં હોતા ઉસ દેહવિયોગકો મરણ નહીં કહા જાતા .
ઇસ પ્રકાર વીતરાગ સર્વજ્ઞ અઠારહ દોષ રહિત હૈં .]
ઇસીપ્રકાર (અન્ય શાસ્ત્રમેં ગાથા દ્વારા) કહા હૈ કિઃ —
‘‘[ગાથાર્થઃ — ] વહ ધર્મ હૈ જહાઁ દયા હૈ, વહ તપ હૈ જહાઁ વિષયોંકા નિગ્રહ હૈ, વહ દેવ હૈ જો અઠારહ દોષ રહિત હૈ; ઇસ સમ્બન્ધમેં સંશય નહીં હૈ .’’