ജ്ഞാനീ സുകാനീ മള്യാ വിനാ ഏ നാവ പണ താരേ നഹീം;
ആ കാളമാം ശുദ്ധാത്മജ്ഞാനീ സുകാനീ ബഹു ബഹു ദോഹ്യലോ,
മുജ പുണ്യരാശി ഫള്യോ അഹോ ! ഗുരുക് ഹാന തും നാവിക മള്യോ.
ബാഹ്യാംതര വിഭവോ താരാ, താരേ നാവ മുമുക്ഷുനാം.
നിജാലംബീഭാവേ പരിണതി സ്വരൂപേ ജഈ ഭളേ,
നിമിത്തോ വഹേവാരോ ചിദഘന വിഷേ കാംഈ ന മളേ.
ജേ വജ്രേ സുമുമുക്ഷു സത്ത്വ ഝളകേ ; പരദ്രവ്യ നാതോ തൂടേ;
ക രുണാ അകാരണ സമുദ്ര ! തനേ നമും ഹും;
ഹേ ജ്ഞാനപോഷക സുമേഘ ! തനേ നമും ഹും,
ആ ദാസനാ ജീവനശില്പീ ! തനേ നമും ഹും.
വാണീ ചിന്മൂര്തി ! താരീ ഉര-അനുഭവനാ സൂക്ഷ്മ ഭാവേ ഭരേലീ;
ഭാവോ ഊംഡാ വിചാരീ, അഭിനവ മഹിമാ ചിത്തമാം ലാവീ ലാവീ,
ഖോയേലും രത്ന പാമും,