[ଵୀତରାଗ ସର୍ଵଜ୍ଞକୋ ଦ୍ରଵ୍ଯ-ଭାଵ ଘାତିକର୍ମୋଂକା ଅଭାଵ ହୋନେସେ ଉନ୍ହେଂ ଭଯ, ରୋଷ, ରାଗ, ମୋହ, ଶୁଭାଶୁଭ ଚିନ୍ତା, ଖେଦ, ମଦ, ରତି, ଵିସ୍ମଯ, ନିଦ୍ରା ତଥା ଉଦ୍ଵେଗ କହାଁସେ ହୋଂଗେ ?
ଔର ଉନକୋ ସମୁଦ୍ର ଜିତନେ ସାତାଵେଦନୀଯକର୍ମୋଦଯକେ ମଧ୍ଯ ବିନ୍ଦୁ ଜିତନା ଅସାତାଵେଦନୀଯକର୍ମୋଦଯ ଵର୍ତତା ହୈ ଵହ, ମୋହନୀଯକର୍ମକେ ବିଲକୁଲ ଅଭାଵମେଂ, ଲେଶମାତ୍ର ଭୀ କ୍ଷୁଧା ଯା ତୃଷାକା ନିମିତ୍ତ କହାଁସେ ହୋଗା ? ନହୀଂ ହୋଗା; କ୍ଯୋଂକି ଚାହେ ଜିତନା ଅସାତାଵେଦନୀଯ କର୍ମ ହୋ ତଥାପି ମୋହନୀଯକର୍ମକେ ଅଭାଵମେଂ ଦୁଃଖକୀ ଵେଦନା ନହୀଂ ହୋ ସକତୀ; ତୋ ଫି ର ଯହାଁ ତୋ ଜହାଁ ଅନନ୍ତଗୁନେ ସାତାଵେଦନୀଯକର୍ମକେ ମଧ୍ଯ ଅଲ୍ପମାତ୍ର ( – ଅଵିଦ୍ଯମାନ ଜୈସା) ଅସାତାଵେଦନୀଯକର୍ମ ଵର୍ତତା ହୈ ଵହାଁ କ୍ଷୁଧାତୃଷାକୀ ଵେଦନା କହାଁସେ ହୋଗୀ ? କ୍ଷୁଧାତୃଷାକେ ସଦ୍ଭାଵମେଂ ଅନନ୍ତ ସୁଖ, ଅନନ୍ତ ଵୀର୍ଯ ଆଦି କହାଁସେ ସମ୍ଭଵ ହୋଂଗେ ? ଇସପ୍ରକାର ଵୀତରାଗ ସର୍ଵଜ୍ଞକୋ କ୍ଷୁଧା (ତଥା ତୃଷା) ନ ହୋନେସେ ଉନ୍ହେଂ କଵଲାହାର ଭୀ ନହୀଂ ହୋତା . କଵଲାହାରକେ ବିନା ଭୀ ଉନକେ (ଅନ୍ଯ ମନୁଷ୍ଯୋଂକୋ ଅସମ୍ଭଵିତ ଐସେ,) ସୁଗନ୍ଧିତ, ସୁରସଯୁକ୍ତ, ସପ୍ତଧାତୁରହିତ ପରମୌଦାରିକ ଶରୀରରୂପ ନୋକର୍ମାହାରକେ ଯୋଗ୍ଯ, ସୂକ୍ଷ୍ମ ପୁଦ୍ଗଲ ପ୍ରତିକ୍ଷଣ ଆତେ ହୈଂ ଔର ଇସଲିଯେ ଶରୀରସ୍ଥିତି ରହତୀ ହୈ .
ଔର ପଵିତ୍ରତାକା ତଥା ପୁଣ୍ଯକା ଐସା ସମ୍ବନ୍ଧ ହୋତା ହୈ ଅର୍ଥାତ୍ ଘାତିକର୍ମୋଂକେ ଅଭାଵକୋ ଔର ଶେଷ ରହେ ଅଘାତି କର୍ମୋଂକା ଐସା ସହଜ ସମ୍ବନ୍ଧ ହୋତା ହୈ କି ଵୀତରାଗ ସର୍ଵଜ୍ଞକୋ ଉନ ଶେଷ ରହେ ଅଘାତିକର୍ମୋଂକେ ଫଲରୂପ ପରମୌଦାରିକ ଶରୀରମେଂ ଜରା, ରୋଗ ତଥା ସ୍ଵେଦ ନହୀଂ ହୋତେ .
ଔର କେଵଲୀ ଭଗଵାନକୋ ଭଵାନ୍ତରମେଂ ଉତ୍ପତ୍ତିକେ ନିମିତ୍ତଭୂତ ଶୁଭାଶୁଭ ଭାଵ ନ ହୋନେସେ ଉନ୍ହେଂ ଜନ୍ମ ନହୀଂ ହୋତା; ଔର ଜିସ ଦେହଵିଯୋଗକେ ପଶ୍ଚାତ୍ ଭଵାନ୍ତରପ୍ରାପ୍ତିରୂପ ଜନ୍ମ ନହୀଂ ହୋତା ଉସ ଦେହଵିଯୋଗକୋ ମରଣ ନହୀଂ କହା ଜାତା .
ଇସ ପ୍ରକାର ଵୀତରାଗ ସର୍ଵଜ୍ଞ ଅଠାରହ ଦୋଷ ରହିତ ହୈଂ .]
ଇସୀପ୍ରକାର (ଅନ୍ଯ ଶାସ୍ତ୍ରମେଂ ଗାଥା ଦ୍ଵାରା) କହା ହୈ କିଃ —
‘‘[ଗାଥାର୍ଥଃ — ] ଵହ ଧର୍ମ ହୈ ଜହାଁ ଦଯା ହୈ, ଵହ ତପ ହୈ ଜହାଁ ଵିଷଯୋଂକା ନିଗ୍ରହ ହୈ, ଵହ ଦେଵ ହୈ ଜୋ ଅଠାରହ ଦୋଷ ରହିତ ହୈ; ଇସ ସମ୍ବନ୍ଧମେଂ ସଂଶଯ ନହୀଂ ହୈ .’’