ਕਹਾਨਜੈਨਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮਾਲਾ ]ਜੀਵ ਅਧਿਕਾਰ[ ੪੭ ਦ੍ਵਾਭ੍ਯਾਮ੍ ਸਂਯੁਕ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ਵੇ ਜੀਵਾ ਇਤਿ ਸੂਤ੍ਰਾਰ੍ਥੋ ਵ੍ਯਰ੍ਥਃ . ਨਿਗਮੋ ਵਿਕਲ੍ਪਃ, ਤਤ੍ਰ ਭਵੋ ਨੈਗਮਃ . ਸ ਚ ਨੈਗਮਨਯਸ੍ਤਾਵਤ੍ ਤ੍ਰਿਵਿਧਃ, ਭੂਤਨੈਗਮਃ ਵਰ੍ਤਮਾਨਨੈਗਮਃ ਭਾਵਿਨੈਗਮਸ਼੍ਚੇਤਿ . ਅਤ੍ਰ ਭੂਤਨੈਗਮਨਯਾਪੇਕ੍ਸ਼ਯਾ ਭਗਵਤਾਂ ਸਿਦ੍ਧਾਨਾਮਪਿ ਵ੍ਯਂਜਨਪਰ੍ਯਾਯਤ੍ਵਮਸ਼ੁਦ੍ਧਤ੍ਵਂ ਚ ਸਂਭਵਤਿ . ਪੂਰ੍ਵਕਾਲੇ ਤੇ ਭਗਵਨ੍ਤਃ ਸਂਸਾਰਿਣ ਇਤਿ ਵ੍ਯਵਹਾਰਾਤ੍ . ਕਿਂ ਬਹੁਨਾ, ਸਰ੍ਵੇ ਜੀਵਾ ਨਯਦ੍ਵਯਬਲੇਨ ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਸ਼ੁਦ੍ਧਾ ਇਤ੍ਯਰ੍ਥਃ .
ਜਿਨਵਚਸਿ ਰਮਨ੍ਤੇ ਯੇ ਸ੍ਵਯਂ ਵਾਨ੍ਤਮੋਹਾਃ .
ਰਨਵਮਨਯਪਕ੍ਸ਼ਾਕ੍ਸ਼ੁਣ੍ਣਮੀਕ੍ਸ਼ਨ੍ਤ ਏਵ .’’
ਤਥਾ ਹਿ — ਵਿਕਲ੍ਪ; ਉਸਮੇਂ ਹੋ ਵਹ ❃ਨੈਗਮ . ਵਹ ਨੈਗਮਨਯ ਤੀਨ ਪ੍ਰਕਾਰਕਾ ਹੈ; ਭੂਤ ਨੈਗਮ, ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਨੈਗਮ ਔਰ ਭਾਵੀ ਨੈਗਮ . ਯਹਾਁ ਭੂਤ ਨੈਗਮਨਯਕੀ ਅਪੇਕ੍ਸ਼ਾਸੇ ਭਗਵਨ੍ਤ ਸਿਦ੍ਧੋਂਕੋ ਭੀ ਵ੍ਯਂਜਨਪਰ੍ਯਾਯਵਾਨਪਨਾ ਔਰ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧਪਨਾ ਸਮ੍ਭਵਿਤ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਪੂਰ੍ਵਕਾਲਮੇਂ ਵੇ ਭਗਵਨ੍ਤ ਸਂਸਾਰੀ ਥੇ ਐਸਾ ਵ੍ਯਵਹਾਰ ਹੈ . ਬਹੁ ਕਥਨਸੇ ਕ੍ਯਾ ? ਸਰ੍ਵ ਜੀਵ ਦੋ ਨਯੋਂਕੇ ਬਲਸੇ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਤਥਾ ਅਸ਼ੁਦ੍ਧ ਹੈਂ ਐਸਾ ਅਰ੍ਥ ਹੈ .
ਇਸੀਪ੍ਰਕਾਰ (ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ) ਸ਼੍ਰੀਮਦ੍ਅਮ੍ਰੁਤਚਨ੍ਦ੍ਰਸੂਰਿਨੇ (ਸ਼੍ਰੀ ਸਮਯਸਾਰਕੀ ਆਤ੍ਮਖ੍ਯਾਤਿ ਨਾਮਕ ਟੀਕਾਮੇਂ ਚੌਥੇ ਸ਼੍ਲੋਕ ਦ੍ਵਾਰਾ) ਕਹਾ ਹੈ ਕਿ : —
‘‘[ਸ਼੍ਲੋੇਕਾਰ੍ਥ : — ] ਦੋਨੋਂ ਨਯੋਂਕੇ ਵਿਰੋਧਕੋ ਨਸ਼੍ਟ ਕਰਨੇਵਾਲੇ, ਸ੍ਯਾਤ੍ਪਦਸੇ ਅਡਿਕਤ ਜਿਨਵਚਨਮੇਂ ਜੋ ਪੁਰੁਸ਼ ਰਮਤੇ ਹੈਂ, ਵੇ ਸ੍ਵਯਮੇਵ ਮੋਹਕਾ ਵਮਨ ਕਰਕੇ, ਅਨੂਤਨ ( – ਅਨਾਦਿ) ਔਰ ਕੁਨਯਕੇ ਪਕ੍ਸ਼ਸੇ ਖਣ੍ਡਿਤ ਨ ਹੋਨੇਵਾਲੀ ਐਸੀ ਉਤ੍ਤਮ ਪਰਮਜ੍ਯੋਤਿਕੋ — ਸਮਯਸਾਰਕੋ — ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਹੈਂ .’’
ਔਰ (ਇਸ ਜੀਵ ਅਧਿਕਾਰਕੀ ਅਨ੍ਤਿਮ ਗਾਥਾਕੀ ਟੀਕਾ ਪੂਰ੍ਣ ਕਰਤੇ ਹੁਏ ਟੀਕਾਕਾਰ ❃
ਵਰ੍ਤਮਾਨਵਤ੍ ਸਂਕਲ੍ਪਿਤ ਕਰੇ (ਅਥਵਾ ਕਹੇ), ਅਥਵਾ ਕਿਂਚਿਤ੍ ਨਿਸ਼੍ਪਨ੍ਨਤਾਯੁਕ੍ਤ ਔਰ ਕਿਂਚਿਤ੍ ਅਨਿਸ਼੍ਪਨ੍ਨਤਾਯੁਕ੍ਤ
ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਪਰ੍ਯਾਯਕੋ ਸਰ੍ਵਨਿਸ਼੍ਪਨ੍ਨਵਤ੍ ਸਂਕਲ੍ਪਿਤ ਕਰੇ (ਅਥਵਾ ਕਹੇ), ਉਸ ਜ੍ਞਾਨਕੋ (ਅਥਵਾ ਵਚਨਕੋ) ਨੈਗਮਨਯ
ਕਹਤੇ ਹੈਂ .