anuvād : lokamān je kañjūs manuṣhyanun sharīr bhog ane dān rahit evā
dhanarūpī bandhanathī bandhāyelun chhe tenā jīvananun shun prayojan chhe? arthāt tenā jīvavāthī
kāī paṇ lābh nathī. tenī apekṣhāe to te kāgaḍo ja sāro chhe je ūñchā anek
vachano (kā, kā) dvārā bījā kāgaḍāone bolāvīne ja bali (shrāddhamān apāyelun dravya)
khāy chhe. 46.
(वसंततिलका)
औदार्ययुक्त जनहस्तपरम्पराप्त-
व्यावर्तनप्रसृतखेदभरातिखिन्नाः ।
अर्था गताः कृपणगेहमनन्तसौख्य-
पूर्णा इवानिशमबाधमतिस्वपन्ति ।।४७।।
anuvād : dānī puruṣhonā hātho dvārā paramparāthī prāpta thayel javā –
āvavānā vipul khedanā bhārathī jāṇe atyant vyākuḷ thaīne ja te dhan kañjūs
manuṣhyanā gharane prāpta karīne anant – sukhathī paripūrṇa thayun thakun nirantar nirbādhapaṇe
sūve chhe.
visheṣhārtha : dānī puruṣh prāpta dhanano upayog pātradānamān karyā kare chhe. tethī
pātradānajanit puṇyanā nimitte te temane vāramvār maḷyā kare chhe, enāthī ulṭun kañjūs manuṣhya pūrvanā
puṇyathī prāpta thayel te dhanano upayog na to pātradānamān kare chhe ane na potānā upayogamān ya.
te kevaḷ tenun sanrakṣhaṇ ja kare chhe. ā bābatamān granthakār utprekṣhā kare chhe ke te dhan em vichārī
ja jāṇe ke ‘mane dānī puruṣhone tyān vāramvār javā – āvavānun asīm kaṣhṭa sahan karavun paḍe chhe’
kañjūs manuṣhyanā gharamān āvī gayun chhe. ahīn āvīne te vāramvār thatā gamanāgamananā kaṣhṭathī bachīne
nishchinta rīte sūve chhe. 47.
(वसंततिलका)
उत्कृष्टपात्रमनगारमणुव्रताढयं
मध्यं व्रतेन रहितं सुद्रशं जघन्यम् ।
निर्दर्शनं व्रतनिकाययुतं कुपात्रं
युग्मोज्झितं नरमपात्रमिदं च विद्धि ।।४८।।
anuvād : gr̥uh rahit munine uttam pātra, aṇuvratothī yukta shrāvakane madhyam
adhikār – 2ḥ dānano upadesh ]119