5. yatibhāvanāṣhṭak
[ ५. यतिभावनाष्टकम् ]
(शार्दूलविक्रीडित)
आदाय व्रतमात्मतत्त्वममलं ज्ञात्वाथ गत्वा वनं
निःशेषामपि मोहकर्मजनितां हित्वा विकल्पावलिम् ।
ये तिष्ठन्ति मनोमरुच्चिदचलैकत्वप्रमोदं गता
निष्कम्पा गिरिवज्जयन्ति मुनयस्ते सर्वसंगौज्झिताः ।।१।।
anuvād : je muni vrat grahaṇ karīne, nirmaḷ ātmatattvane jāṇīne vanamān
jaīne, tathā mohanīy karmanā udayathī utpanna thatā sarva vikalpono samūh chhoḍīne
manarūpī vāyuthī vichalit na thanār sthir chaitanyamān ekatvanā ānandane pāmatā thakā
parvat samān nishchaḷ rahe chhe te sampūrṇa parigrah rahit muni jayavant ho. 1.
(शार्दूलविक्रीडित)
चेतोवृत्तिनिरोधनेन करणग्रामं विधायोद्वसं
तत्संहृत्य गतागतं च मरुतो धैर्यं समाश्रित्य च ।
पयङ्केन मया शिवाय विधिवच्छून्यैकभूभृद्दरी-
मध्यस्थेन कदा चिदर्पितद्रशा स्थातव्यमन्तर्मुखम् ।।२।।
anuvād : muni vichār kare chhe ke hun manano vyāpār rokīne, indriyasamūhane
ujjaḍ karīne (jītīne), vāyunā gaman-āgamanane saṅkochīne, dhairyanun avalamban laīne,
tathā mokṣhaprāptinā nimitte vidhipūrvak parvatanī ek nirjan guphānī vachche padmāsanamān
171