30 ][ panchastotra
he jinendA! anubhav kare mohavinAsh dvArA,
toye martyo samarath nathI guNavA guN thArA;
kalpAnte jyAn nIranidhitaNun nIr nishche vamAy,
konAthI tyAn prakaT paN re! ratnarAshi mapAy? 4.
artha : — he nAth! manuShya, mohano kShay thavAthI anubhav karavA
chhatAn paN ApanA guNo gaNavAne samartha thaI shakato nathI jem pralay samaye
samudra potAnun badhun jaL bahAr phenkIne bilkul khAlI thaI jAy chhe ane
te vakhate temAn rahel ratno spaShTapaNe pragaT thavA chhatAn tene koI gaNI shakatun
nathI. 4.
अभ्युद्यतोऽस्मि तव नाथ जड़ाशयोऽपि,
कर्तुं स्तवं लसदसंख्यगुणाकरस्य ।
बालोऽपि किं न निज बाहुयुगं वितत्य,
विस्तीर्णतां कथयति स्वधियाम्बुराशेः ।।५।।
sankhyAtItA mahad guNanI khAN evA tamArun,
stotra svAmI! jaDamati chhatAn gunthavA buddhi dhArUn!
bhAkhe nA shun shishuy jaladhi kerI vistirNatAne,
hyAn vistArI svabhujayugane nij buddhi pramANe! 5.
artha : — he bhagavAn! jo ke hun jaDabuddhi chhun to paN asankhya
guNothI sushobhit evA Apano mahimA gAvAne taiyAr thayo chhun jem
bALak paN potAnI buddhi pramANe potAnA banne hAth phelAvIne samudranI
vishALatA batAve chhe ke samudra AvaDo moTo chhe. 5.
ये योगिनामपि न यान्ति गुणास्तवेश !
वक्तुं कथं भवति तेषु ममावकाशः ।
जाता तदेवमसमीक्षितकारितेयं,
जल्पन्ति वा निजगिरा ननु पक्षिणोऽपि ।।६।।