56 ][ panchastotra
ke thanArA dukhasamUhane Ap kevI rIte sahan karI shako? sahan karI
shakatA nathI. 5.
जन्माटव्यां कथमपि मया देव दीर्घं भ्रमित्वा
प्राप्तैयेयं तव नयकथा – स्फार – पियूष – वापी ।
तस्यां मध्ये हिमकर – हिमव्यूह – शीते नितान्तं
निर्मग्नं मां न जहति कथं दुःख – दावोपतापः ।।६।।
bhavavanamen chirakAl bhramyo kachhu kahiy na joI,
tum dhutikathApiyUShavApikA bhAgan pAI;
shashi tuShAr ghanasAr hAr shItal nahin jA sam,
karat nhaun tAmAhin kayo na bhavatAp bujhai mam. 6.
artha : — he jinadev! bhavavanamAn dIrghakALaparyant bhramaN karyAn pachhI
ApanI A nayakathA – vArtArUp udAr amRutarasathI pUrNa vistIrNa vAv koI
paN rIte – mahA kaShTathI – mane prApta thaI chhe. te chandramA ane himapUnj samAn
shItaL vAyamAn hun pUrNapaNe nimagna thaI gayo chhun, evI sthitimAn dukharUpI
dAvAnaLano AtAp mane kem nahi chhoDe? chhoDashe ja, mArA upar dukhano
koI prabhAv rahI shakashe nahi. 6.
पाद – न्यासादपि च पुनतो यात्रया ते त्रिलोकीं
हेमाभासो भवति सुरभिः श्रीनिवासश्व पद्मः ।
सर्वाङ्गेण स्पृशति भगवंस्त्वय्यशेषं मनो मे
श्रेयः किं तत् स्वयमहरहर्यन्न मामभ्युपैति ।।७।।
shrI vihAr parivAh hot shuchirUp sakal jag,
kamalakanak AbhAv surabhi shrIvAs dharat pag;
mero man sarvang, paras prabhuko sukh pAvai,
ab so kaun kalyAn jo na din din Dhig Avai. 7.