70 ][ panchastotra
तत्याज शक्रः शकनाभिमानं,
नाहं त्यजामि स्तवनानुबंधम् ।
स्वल्पेन बोधेन ततोऽधिकार्थं,
वातायनेनेव निरूपयामि ।।३।।
artha : — he trilokanAth! indre ApanI stuti karavAnI shaktinun
abhimAn chhoDI dIdhun hatun parantu hun ApanI stuti karavAno prayatna chhoDato
nathI. jem nAnakaDA vAbArAmAnthI DokAIne tenA karatA anekagaNA moTA
padArthonun varNan karavAmAn Ave chhe tevI ja rIte hun (mArA) thoDAk gnAn
dvArA ghaNA mahAn padArthanun varNan karun chhun. 3.
त्व विश्वद्रश्व सकलैरदृश्यो,
विद्वानशेषं निखिलैरवेद्यः ।
वक्तुं कियान्कीदृशमित्यशक्यः,
स्तुतिस्ततोऽशक्तिकथा तवास्तु ।।४।।
artha : — he sarvagnadev! Ap sakaL vishvane dekho chho parantu Ap
badhAthI adrashya raho chho. Ap pUrNagnAtA chho parantu Apane koI jANatun
nathI. Ap kevaDA ane kevA chho e kahevAne koI samartha nathI mATe ApanI
stuti na karI shakavArUp je kathA chhe te ja ApanI stuti chhe. 4.
व्यापीडितं बालमिवात्मदोषै –
रुल्लाघतां लोकमवापिपस्त्वं ।
हिताहितान्वेषणमांद्यभाजः
सर्वस्य जंतोरसि बालवैद्यः ।।५।।
artha : — he jineshvar! jem bALako aNasamajaNA hovAne kAraNe
vAtAdi doShothI pIDAtA hoy chhe te samaye bALarogonA niShNAt vaidya temane
nirog kare chhe tevI ja rIte sansArI jIvo potAnA AtmAnI bhrAntirUp
rogathI atyant dukhI thaI rahyA chhe temane Ape mokShamArgarUpI nIrogatAnI