द्रव्यगुणानामेकास्तित्वनिर्वृत्तित्वादनादिरनिधना सहवृत्तिर्हि समवर्तित्वम्; स एव समवायो जैनानाम्; तदेव संज्ञादिभ्यो भेदेऽपि वस्तुत्वेनाभेदादपृथग्भूतत्वम्; तदेव युतसिद्धिनिबन्धनस्यास्तित्वान्तरस्याभावादयुतसिद्धत्वम् । ततो द्रव्यगुणानां समवर्तित्वलक्षण- समवायभाजामयुतसिद्धिरेव, न पृथग्भूतत्वमिति ।।५०।। वण्णरसगंधफासा परमाणुपरूविदा विसेसेहिं । दव्वादो य अणण्णा अण्णत्तपगासगा होंति ।।५१।। दंसणणाणाणि तहा जीवणिबद्धाणि णण्णभूदाणि ।
द्रव्य अने गुणो एक अस्तित्वथी रचायां होवाथी तेमनी जे अनादि-अनंत सहवृत्ति ( – साथे रहेवापणुं) ते खरेखर समवर्तीपणुं छे; ते ज, जैनोना मतमां समवाय छे; ते ज, संज्ञादिथी भेद होवा छतां ( – द्रव्य अने गुणोने संज्ञा-लक्षण- प्रयोजन वगेरेनी अपेक्षाए भेद होवा छतां) वस्तुपणे अभेद होवाथी अपृथक्पणुं छे. ते ज, युतसिद्धिना कारणभूत *अस्तित्वांतरनो अभाव होवाथी अयुतसिद्धपणुं छे. तेथी १समवर्तित्वस्वरूप समवायवाळां द्रव्य अने गुणोने अयुतसिद्धि ज छे, पृथक्पणुं नथी. ५०.
*अस्तित्वांतर = भिन्न अस्तित्व. [युतसिद्धिनुं कारण भिन्न भिन्न अस्तित्वो छे. लाकडी अने
लाकडीवाळानी माफक गुण अने द्रव्यनां अस्तित्वो कदीये भिन्न नहि होवाथी तेमने युतसिद्धपणुं
होई शके नहि.]
१. समवायनुं स्वरूप समवर्तीपणुं अर्थात् अनादि-अनंत सहवृत्ति छे. द्रव्य अने गुणोने आवो समवाय (अनादि-अनंत तादात्म्यमय सहवृत्ति) होवाथी तेमने अयुतसिद्धि छे, कदीये पृथक्पणुं नथी.