Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
শ্রী দিগংবর জৈন স্বাধ্যাযমংদির ট্রস্ট, সোনগঢ - ৩৬৪২৫০
৪৫৮ ]যোগীন্দুদেববিরচিত: [ অধিকার-২ : দোহা-১৪৬
হবে, ফরী তে জ অর্থনে বীজা প্রকারে প্রগট করে ছে : —
ভাবার্থ: — হে যোগী! তুং কেবল এক ‘শিব’ শব্দথী বাচ্য, শুদ্ধ, বুদ্ধ জ জেনো এক
স্বভাব ছে এবা মাত্র এক নিজশুদ্ধাত্মানী ভাবনানো সংসর্গ কর, কে জে স্বশুদ্ধাত্মানা
সংসর্গমাং অক্ষয, অনংতসুখ প্রাপ্ত থায ছে, জে কারণথী-বাহ্য-চিন্তাথী অব্যাবাধ – সুখাদি-
স্বরূপ মোক্ষ মলতো নথী এবী স্বস্বভাবথী অন্য চিংতা তুং ন কর, এ তাত্পর্য ছে. ১৪৬.
अथ तमेवार्थं पुनरपि प्रकारान्तरेण व्यक्त ीकरोति —
२७७) करि सिव-संगमु एक्कु पर जहिँ पाविज्जइ सुक्खु ।
जोइय अण्णु म चिंति तुहुँ जेण ण लब्भइ मुक्खु ।।१४६।।
कुरु शिवसंगमं एकं परं यत्र प्राप्यते सुखम् ।
योगिन् अन्यं मा चिन्तय त्वं येन न लभ्यते मोक्षः ।।१४६।।
करि इत्यादि । करि कुरु । कम् । सिवसंगमु शिवशब्दवाच्यशुद्धबुद्धैकस्वभावनिज-
शुद्धात्मभावनासंसर्गं एक्कु पर तमेवैकं ज्ाहिं पाविज्जइ सुक्खु यत्र स्वशुद्धात्मसंसर्गे प्राप्यते ।
किम् । अक्षयानन्तसुखम् । जोइय अण्णु म चिंति तुहुं हे योगिन् स्वभावत्वादन्यचिन्तां मा
कार्षीस्त्वं जेण ण लब्भइ येन कारणेन बहिश्चिन्तया न लभ्यते । कोऽसौ । मुक्खु
अव्याबाधसुखादिलक्षणो मोक्ष इति तात्पर्यम् ।।१४६।।
आगे इसी अर्थको फि र भी दूसरी तरह प्रगट करते हैं —
गाथा – १४६
अन्वयार्थ : — [योगिन् ] हे योगी हंस, [त्वं ] तू [एकं शिवसंगमं ] एक निज
शुद्धात्माकी ही भावना [परं ] केवल [कुरु ] कर, [यत्र ] जिसमें कि [सुखम् प्राप्येत ]
अतीन्द्रिय सुख पावे, [अन्यं मा ] अन्य कुछ भी मत [चिंतय ] चिंतवन कर, [येन ] जिससे
कि [मोक्षः न लभ्यते ] मोक्ष न मिले ।
भावार्थ : — हे जीव, तू शुद्ध अखंड स्वभाव निज शुद्धात्माका चिन्तवन कर, यदि तू
शिवसंग करेगा तो अतीन्द्रिय सुख पावेगा । जो अनंत सुखको प्राप्त हुए वे केवल आत्म – ज्ञानसे
ही प्राप्त हुए, दूसरा कोई उपाय नहीं है । इसलिये हे योगी, तू अन्य कुछ भी चिन्तवन मत
कर, परके चिंतवनसे अव्याबाध अनंत सुखरूप मोक्षको नहीं पावेगा । इसलिये निजस्वरूपका
ही चिन्तवन कर ।।१४६।।