ଗ୍ରଂଥନୀ ରଚନା କରୀ ଛେ. ଜେନୀ ଵର୍ଣନଶୈଲୀ ତଥା ଲେଖନଶୈଲୀ ଅତ୍ଯଂତ ସରଳ ଛେ. ତେମାଂ ପାରିଭାଷିକ
ଶବ୍ଦୋନୋ ଉପଯୋଗ ଅତ୍ଯଂତ ଅଲ୍ପ କରଵାମାଂ ଆଵେଲ ଛେ. ଆ ଗ୍ରଂଥମାଂ ଆଚାର୍ଯଦେଵେ ପୋତାନା ସ୍ଵାନୁଭଵ
ତଥା ପୋତାନୀ ଵୀତରାଗ ଚାରିତ୍ରନୀ ଭାଵନାନେ ଜ ଵିଶେଷପଣେ ଘୂଂଟୀ ଛେ. ତେଥୀ ତେନା ଅଧ୍ଯଯନଥୀ
ଭଵ୍ଯଜନୋନେ ପୋତାନୀ ଆତ୍ମାର୍ଥପ୍ରଧାନ ଭାଵନାନୁଂ ପୋଷଣ ସହଜ ରୀତେ ଥାଯ ଛେ.
ବ୍ରହ୍ମଚର୍ଯନୋ ଘଣୋ ରଂଗ ହୋଵାନେ ଲୀଧେ ‘ବ୍ରହ୍ମ’ ଏମନୀ ଉପାଧି ଥଈ ଜତାଂ ‘ବ୍ରହ୍ମଦେଵ’ ନାମ ପଡେଲ ହତୁଂ.
ତେଓ ଇ.ସ. ୧୦୭୦ଥୀ ୧୧୧୦ମାଂ ଅରସାମାଂ ଥଯେଲ ହୋଵାନୁଂ ଵିଦ୍ଵାନୋ ମାନେ ଛେ. ‘ବୃହଦ୍ଦ୍ରଵ୍ଯସଂଗ୍ରହ’ନୀ
ଆପନୀ ଟୀକାମାଂ ଆପେଲ କଥାନ୍ଯାଯାନୁସାର, ଵିଦ୍ଵାନୋନୁଂ ମାନଵୁଂ ଛେ କେ, ନେମିଚନ୍ଦ୍ରସିଦ୍ଧାଂତିଦେଵ, ସୋମନାମକ
ରାଜଶ୍ରେଷ୍ଠି ଅନେ ବ୍ରହ୍ମଦେଵଜୀ ତ୍ରଣେଯ ସମକାଲୀନ ରାଜା ଭୋଜନା ସମଯମାଂ ଥଯା ହତା. ଆପନୀ ଅନେ
ଆଚାର୍ଯ ଜଯସେନଜୀନୀ ସମଯସାରାଦି ପ୍ରାଭୃତତ୍ରଯନୀ ଟୀକାମାଂନୀ ଭାଷାଶୈଲୀ ସାମ୍ଯତା ହୋଵା ଛତାଂ
ଆଚାର୍ଯ ଜଯସେନଥୀ ବ୍ରହ୍ମଦେଵଜୀ ପଛୀ ଥଯେଲ ହୋଵାନୁଂ ଵିଦ୍ଵାନୋନୋ ମତ ଛେ. ପରମାତ୍ମପ୍ରକାଶନୀ ଟୀକା
ଉପରାଂତ ଆପେ ବୃହଦ୍ଦ୍ରଵ୍ଯସଂଗ୍ରହନୀ ଟୀକା, ତତ୍ତ୍ଵଦୀପକ, ପ୍ରତିଷ୍ଠାତିଲକ, କଥାକୋଷ ଆଦି ଅନେକ ଗ୍ରଂଥୋନୀ
ରଚନା କରେଲ ଛେ.
ଥାଯ. ଆ ଶାସ୍ତ୍ରନା ଭାଵୋ ପରମ ତାରଣହାର କୃପାଳୁ କହାନ ଗୁରୁଦେଵନାଂ ସ୍ଵାନୁଭଵରସଗର୍ଭିତ ପ୍ରଵଚନୋଥୀ
ଜ ଯଥାର୍ଥ ସମଜୀ ଶକାଯ ଛେ. (ଜେ ହାଲ
ଆତ୍ମାନା ବହିରାତ୍ମା, ଅଂତରାତ୍ମା ଅନେ ପରମାତ୍ମା
ଛେ କେ ଜେ ଦେହଦେଵଳମାଂ ବିରାଜମାନ ଛେ ଏମ ପ୍ରତିପାଦନ କର୍ଯୁଂ ଛେ. ତ୍ଯାର ବାଦ ଦେହଦେଵଳମାଂ ହୋଵା ଛତାଂ
ତେ ଶୁଦ୍ଧନିଶ୍ଚଯନଯେ ଦେହ ଅନେ କର୍ମଥୀ ଭିନ୍ନ ଛେ. ତଥା ତେ ଶକ୍ତିସ୍ଵରୂପେ ପରମାତ୍ମାପଣାମଯ ଆତ୍ମାନୁଂ
ସ୍ଵରୂପ ଦ୍ରଵ୍ଯ-ଗୁଣ-ପର୍ଯାଯନାଂ ସ୍ଵରୂପ ଦ୍ଵାରା ବତାଵତାଂ, ସ୍ଵରୂପକାମୀ ଜୀଵୋମାଂ ପୋତାନା ଆତ୍ମାନେ ଦେହ-
କର୍ମାଦିଥୀ ଭିନ୍ନ ଜାଣଵା (ଭେଦଜ୍ଞାନ)ଅର୍ଥେ ନିଜ ଆତ୍ମା ଵିଷେନୀ ଭାଵନାନୀ ଉଗ୍ରତା ସହେଜେ ଥତାଂ ତେଓ
ପୁରୁଷାର୍ଥ ଦ୍ଵାରା ସମ୍ଯଗ୍ଦର୍ଶନ ପ୍ରାପ୍ତ କରେ ତେ ଦର୍ଶାଵ୍ଯୁଂ ଛେ ଅନେ ଜେ ଏଵୁଂ ଜ ଭେଦଜ୍ଞାନ କରତୋ ନଥୀ ତେ
ମିଥ୍ଯାଦ୍ରଷ୍ଟି ରହେ ଛେ. ତେଥୀ ଦରେକ ସଂସାରୀ ଜୀଵେ କେଵୁଂ ଭେଦଜ୍ଞାନ ନିରଂତର ଭାଵଵୁଂ ଜୋଈଏ ତେନୁଂ ଵିସ୍ତାରଥୀ
ଵର୍ଣନ କରୀ ‘ପରମାତ୍ମା ଥଵାନୀ ଭାଵନା’ ଅନେ ‘ସାମାନ୍ଯରୂପେ (ସଂକ୍ଷିପ୍ତରୂପେ) ଉପାଯ’ ବତାଵୀ ଆଚାର୍ଯଦେଵେ
ପ୍ରଥମ ମହାଧିକାର ପୂର୍ଣ କରେଲ ଛେ.