Shri Digambar Jain Swadhyay Mandir Trust, Songadh - 364250
ਸ਼੍ਰੀ ਦਿਗਂਬਰ ਜੈਨ ਸ੍ਵਾਧ੍ਯਾਯਮਂਦਿਰ ਟ੍ਰਸ੍ਟ, ਸੋਨਗਢ - ੩੬੪੨੫੦
ਸ਼ੁਦ੍ਧਾਤ੍ਮਾਨੀ ਭਾਵਨਾਥੀ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਵੀਤਰਾਗ ਪਰਮਾਨਂਦਮਯ ਸੁਖ ਸਮਜਵੁਂ , ‘ਨਿਰੁਪਮ’ ਸ਼ਬ੍ਦਥੀ ਸਮਸ੍ਤ
ਉਪਮਾ ਰਹਿਤ ਸਮਜਵੁਂ ਅਨੇ ‘ਜ੍ਞਾਨ’ ਸ਼ਬ੍ਦਥੀ ਕੇਵਲ਼ਜ੍ਞਾਨ ਸਮਜਵੁਂ.
ਸ਼ੁਂ ਕਰਤਾ ਥਕਾ ਆਵਾ ਥਸ਼ੇ? ਵਿਸ਼ੁਦ੍ਧਜ੍ਞਾਨਦਰ੍ਸ਼ਨਸ੍ਵਭਾਵਵਾਲ਼ਾ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਤਤ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਸਮ੍ਯਕ੍
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾਨ, ਸਮ੍ਯਗ੍ਜ੍ਞਾਨ ਅਨੇ ਸਮ੍ਯਕ੍-ਆਚਰਣਰੂਪ ਅਮੂਲ੍ਯ ਰਤ੍ਨਤ੍ਰਯਨਾ ਭਾਰਥੀ ਪੂਰ੍ਣ, ਮਿਥ੍ਯਾਤ੍ਵ, ਵਿਸ਼ਯ
ਅਨੇ ਕਸ਼ਾਯਾਦਿਰੂਪ ਸਮਸ੍ਤ ਵਿਭਾਵਜਲ਼ਨਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਰਹਿਤ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਨੀ ਭਾਵਨਾਥੀ ਉਤ੍ਪਨ੍ਨ ਸਹਜਾਨਂਦ
ਜੇਨੁਂ ਏਕ ਰੂਪ ਛੇ ਏਵਾ ਸੁਖਾਮ੍ਰੁਤਥੀ ਵਿਪਰੀਤ ਨਰਕਾਦਿਦੁਃਖਰੂਪ ਕ੍ਸ਼ਾਰਜਲ਼ਥੀ ਪੂਰ੍ਣ ਸਂਸਾਰਸਮੁਦ੍ਰਨੇ
ਤਰਵਾਨਾ ਉਪਾਯਭੂਤ ਸਮਾਧਿਰੂਪੀ ਨਾਵਨੇ ਭਜਤਾ, ਸੇਵਤਾ ਥਕਾ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਤੇਨਾ ਆਧਾਰੇ ਚਾਲਤਾ ਅਨਂਤ
ਸਿਦ੍ਧ ਥਸ਼ੇ.
ਅਹੀਂ ਸ਼ਿਵਮਯ, ਨਿਰੁਪਮ, ਜ੍ਞਾਨਮਯ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਸ੍ਵਰੂਪ ਉਪਾਦੇਯ ਛੇ ਏਵੋ ਭਾਵਾਰ੍ਥ ਛੇ. ੨.
कर्मतापन्नान् अहं वन्दे । कथंभूतान् । केवलज्ञानादिमोक्षलक्ष्मीसहितान्
सम्यक्त्वाद्यष्टगुणविभूतिसहितान् अनन्तान् । किं करिष्यन्ति । ये वीतरागसर्वज्ञप्रणीतमार्गेण
दुर्लभबोधिं लब्ध्वा भविष्यन्त्यग्रे श्रेणिकादयः । किंविशिष्टा भविष्यन्ति ।
शिवमयनिरुपमज्ञानमयाः । अत्र शिवशब्देन स्वशुद्धात्मभावनोत्पन्नवीतरागपरमानन्दसुखं ग्राह्यं,
निरुपमशब्देन समस्तोपमानरहितं ग्राह्यं, ज्ञानशब्देन केवलज्ञानं ग्राह्यम् । किं कुर्वाणाः सन्त
इत्थंभूताः भविष्यन्ति । विशुद्धज्ञानदर्शनस्वभावशुद्धात्मतत्त्वसम्यक्श्रद्धानज्ञानानुचरणरूपामूल्य-
रत्नत्रयभारपूर्णंमिथ्यात्वविषयकषायादिरूपसमस्तविभावजलप्रवेशरहितं शुद्धात्मभावनोत्थसहजा-
नन्दैकरूपसुखामृतविपरीतनरकादिदुःखरूपेण क्षारजलेन पूर्णस्य संसारसमुद्रस्य तरणोपायभूतं
समाधिपोतं भजन्तः सेवमानास्तदाधारेण गच्छन्त इत्यर्थः । अत्र शिवमयनिरुपम-
ज्ञानमयशुद्धात्मस्वरूपमुपादेयमिति भावार्थः ।।२।।
ਅਧਿਕਾਰ-੧ : ਦੋਹਾ-੨ ]ਪਰਮਾਤ੍ਮਪ੍ਰਕਾਸ਼: [ ੧੫
जीव सिद्ध होंगे । पुनः कैसे होंगे ? शिव अर्थात् निज शुद्धात्माकी भावना, उसकर उपजा जो
वीतराग परमानंद सुख, उस स्वरूप होंगे, समस्त उपमा रहित अनुपम होंगे, और केवलज्ञानमई
होंगे । क्या करते हुए ऐसे होंगे ? निर्मल ज्ञान दर्शनस्वभाव जो शुद्धात्मा है, उसके यथार्थ
श्रद्धान - ज्ञान-आचरणरूप अमोलिक रत्नत्रयकर पूर्ण और मिथ्यात्व विषय कषायादिरूप समस्त
विभावरूप जलके प्रवेशसे रहित शुद्धात्माकी भावनासे उत्पन्न हुआ जो सहजानंदरूप सुखामृत,
उससे विपरीत जो नारकादि दुःख वे ही हुए क्षारजल, उनकर पूर्ण इस संसाररूपी समुद्रके
तरनेका उपाय जो परमसमाधिरूप जहाज उसको सेवते हुए, उसके आधारसे चलते हुए, अनंत
सिद्ध होंगे । इस व्याख्यानका यह भावार्थ हुआ, कि जो शिवमय अनुपम ज्ञानमय शुद्धात्मस्वरूप
है वही उपादेय है ।।२।।