महुरं कडुयं बहुविहमवेयओ तेण सो होइ।। ३१८।।
मधुरं कटुकं बहुविधमवेदकस्तेन स भवति।। ३१८।।
–kaDavA madhur bahuvidhane, tethI avedak chhe aho! 318.
[मधुरम् कटुकम्] mIThA-kaDavA [बहुविधम्] bahuvidh [कर्मफलम्] karmaphaLane [विजानाति] jANe chhe [तेन] tethI [सः] te [अवेदकः भवति] avedak chhe.
evA shuddhAtmagnAnanA (-shuddha AtmAnA gnAnanA-) sadbhAvane lIdhe, parathI atyant virakta hovAthI prakRitisvabhAvane (-karmanA udayanA svabhAvane) svayamev chhoDe chhe tethI udayamAn AvelA amadhur ke madhur karmaphaLane gnAtApaNAne lIdhe kevaL jANe ja chhe, parantu gnAn hotAn (-gnAn hoy tyAre-) paradravyane ‘hun’ paNe anubhavavAnI ayogyatA hovAthI (te karmaphaLane) vedato nathI. mATe, gnAnI prakRitisvabhAvathI virakta hovAthI avedak ja chhe.
paravashe bhogave to tene paramArthe bhoktA kahevAy nahi. A nyAye gnAnI-ke je prakRitisvabhAvane (-karmanA udayane) potAno nahi jANato hovAthI tenAthI virakta chhe te-svayamev to prakRitisvabhAvane bhogavato nathI, ane udayanI baLajorIthI paravash thayo thako potAnI nirbaLatAthI bhogave to tene paramArthe bhoktA kahevAy nahi, vyavahArathI bhoktA kahevAy. parantu vyavahArano to ahIn shuddhanayanA kathanamAn adhikAr nathI; mATe gnAnI abhoktA ja chhe.