उपायोपेयभावश्च मनाग्भूयोऽपि चिन्त्यते।।२४७।।
(ahIn sudhImAn bhagavAn kundakundAchAryadevanI 41p gAthAonun vyAkhyAn TIkAkAr shrI amRutachandrAchAryadeve karyun ane te vyAkhyAnamAn kaLasharUpe tathA sUchanikArUpe ra46 kAvyo kahyAn. have TIkAkAr AchAryadeve vichAryun ke-A shAstramAn gnAnane pradhAn karIne gnAnamAtra AtmA kahetA AvyA chhIe; tethI koI tarka karashe ke ‘jainamat to syAdvAd chhe; to pachhI AtmAne gnAnamAtra kahevAthI shun ekAnt AvI jato nathI? arthAt syAdvAd sAthe virodh Avato nathI? vaLI ek ja gnAnamAn upAyatattva ane upeyatattva-e banne kaI rIte ghaTe chhe?’ Am tarka koIne thashe. mATe AvA tarkanun nirAkaraN karavAne TIkAkAr AchAryadev have parishiShTarUpe thoDun kahe chhe. temAn pratham shlok kahe chhe-)
shlokArtha– [अत्र] ahIn [स्याद्वाद–शुद्धि–अर्थ] syAdvAdanI shuddhine arthe [वस्तु–तत्त्व–व्यवस्थितिः] vastutattvanI vyavasthA [च] ane [उपाय–उपेय–भावः] (ek ja gnAnamAn upAyapaNun ane upeyapaNun kaI rIte ghaTe chhe te batAvavA) upAy-upey bhAv [मनाक् भूयः अपि] jarA pharIne paN [चिन्त्यते] vichAravAmAn Ave chhe.
bhAvArtha– vastunun svarUp sAmAnyavisheShAtmak anek-dharmasvarUp hovAthI te syAdvAdathI ja sAdhI shakAy chhe. e rIte syAdvAdanI shuddhatA (-pramANiktA, satyatA, nirdoShatA, nirmaLatA, advitIyatA) siddha karavA mATe A parishiShTamAn vastunun svarUp vichAravAmAn Ave chhe. (temAn em paN batAvavAmAn Avashe ke A shAstramAn AtmAne gnAnamAtra kahyo hovA chhatAn syAdvAd sAthe virodh Avato nathI.) vaLI bIjun, ek ja gnAnamAn sAdhakapaNun tathA sAdhyapaNun kaI rIte banI shake te samajAvavA gnAnano upAy- upeyabhAv arthAt sAdhakasAdhyabhAv paN A parishiShTamAn vichAravAmAn Ave chhe. 247.
(have pratham AchAryadev vastusvarUpanA vichAr dvArA syAdvAdane siddha kare chhe-) syAdvAd samasta vastuonA svarUpane sAdhanArun, arhat sarvagnanun ek askhalit (-nirbAdh) shAsan chhe. te (syAdvAd) ‘badhun anekAntAtmak chhe’ em upadeshe chhe,