samayasār gāthā-207 ] [ 233
prashnaḥ– hā, paṇ te (hīrā-māṇek ādi) kimmatī chhe ne? te vaḍe loko sukhī jaṇāy chhe ne?
uttaraḥ– e dhūḷanī bhāī! (ātmāmān) kāī kimmat (-pratiṣhṭhā) nathī. jotā nathī ā paisādinā kāraṇe to lok ekabījāne mārī nākhe chhe? to pachhī te vaḍe lok sukhī kem hoy? te sukhanun kāraṇ kem thāy? bhāī! e dhūḷey sukhanun kāraṇ nathī sāmbhaḷane. āvun to (hīrā-māṇek ādino sanyog to) anant vār thaī gayun chhe prabhu! paṇ tethī shun? te kayān tārī chīj chhe? tane khabar nathī bāpu! paṇ evā (-sanyoganā) khel to ten anantavār khelyā chhe. (paṇ duḥkh to ūbhun ja chhe, bhavabhramaṇ ūbhun ja chhe).
ahīn kahe chhe-niyamathī eṭale nishchayathī sūkṣhma tīkṣhṇa tattvadraṣhṭinā ālambanathī gnānī ātmāne ja ātmāno parigrah jāṇe chhe. ahā! hun to gnānānandasvabhāvī chhun -em jene antaramān tenī pakaḍ thaī gaī chhe tene potāno ātmā ja parigrah chhe. juo, bharat chakravartī chha khaṇḍanā rājā hatā. 32 lākh vimānano sāhyabo evo svargano indra eno mitra (mitra eṭale sāthe besanāro) hato. chhatān enā antaramān ā hatun ke- gnānānandasvabhāvī māro ātmā e ja māro parigrah chhe; ā chakravartīnun rājya, ke ā mitra ke ā je rāg chhe te mārī chīj nathī, teno hun svāmī nathī. āvī vāt chhe!
r̥uṣhabhadev bhagavān jyāre aṣhṭāpad parvat uparathī mokṣha padhāryā tyāre bharat chakravartī tyān hājar hatā. ahā! samakitī-gnānī hovā chhatān temanī āṅkhamānthī ānsu āvyān ane bolyā, -‘ahā! bhagavān mokṣha padhāryā! are! bharatamān gnānasūryano asta thaī gayo! have ame kone pūchhashun? kone ame savāl karīshun?’ tyāre te vakhate ek ek vimānamān asaṅkhya dev evā batrīs lākh vimānono lāḍo-svāmī indra sāthe hato te bharatane kahe-‘are! āṅkhamān ānsu? tame ā shun karo chho, bharat? tamāre to ā bhave mokṣha javun chhe. ame to haju ek bhav karīne manuṣhya thashun tyāre mokṣha jashun. tamāre to ā chhello deh chhe, chhatān ā shun? tyāre bharat kahe-‘sāmbhaḷ, indra! sāmbhaḷ; bhagavānanā virahathī kanīk rāg thaī āvyo chhe kemake haju pūraṇatā thavī bākī chhe ne? paṇ te rāganī amane pakaḍ nathī; te jāṇelo prayojanavān chhe -em tene jāṇīe chhīe bas; rāganun amane svāmitva nathī.’ juo, bāramī gāthāmān āve chhe ne ke-vyavahār तदात्वे–te te kāḷe jāṇelo prayojanavān chhe? tem gnānī te kāḷe jāṇe chhe ke ā vyavahār-rāg chhe, bas eṭalun ja; te māro chhe em nahi. aho! āchārya bhagavānanī koī adbhut shailī ne adbhut vāt chhe!