434ḥ pravachan ratnākar bhāg-10 dekhī ekāntavādī potānā gnānano nāsh mānī agnānī thayo thako ātmāno nāsh kare chhe..........’
joyun? agnānī parakāḷathī-paragneyathī potānun gnān hovānun māne chhe. tethī paragney nāsh pāmatān potānun gnān nāsh pāmī gayun em mānī te potāno nāsh kare chhe. jyāre,-
‘syādvādī to, gney padārtho naṣhṭa thatān paṇ, potānun astitva potānā kāḷathī ja mānato thako naṣhṭa thato nathī.’
hun ek trikāḷ gnāyakasvarūp chhun, ane mārī dashā-paryāy ek gnāyakanā āshraye mārāmān thāy chhe em mānato dharmī ātmāne jem chhe tem (ūbho) rākhe chhe, nāsh pāmavā deto nathī.
prashnaḥ– svakāḷ eṭale shun? uttaraḥ– paranī apekṣhā potānī vartamān paryāyane svakāḷ kahevāmān āve chhe; ane ene ja trikāḷī ek dravyanī apekṣhāe parakāḷ kahevāmān āve chhe; trikāḷī ekarūp dravya te svakāḷ, ane tenī apekṣhā tenī vartamān dashā te parakāḷ. lyo, āvī vāt!
ā pramāṇe svakāḷ-apekṣhāthī astitvano bhaṅg kahyo.
have dasamā bhaṅganā kaḷasharūpe kāvya kahevāmān āve chheḥ-
‘पशुः’ pashu arthāt ekāntavādī agnānī, ‘अर्थ–आलम्बन–काले एव ज्ञानस्य सत्त्वं कलयन्’ gney padārthonā ālamban kāḷe ja gnānanun astitva jāṇato thako, ‘बहिः– ज्ञेय–आलम्बन–लालसेन मनसा भ्राम्यन्’ bāhya gneyonā ālambananā lālasāvāḷā chittathī (bahār) bhamato thako ‘नश्यति’ nāsh pāme chhe;..........
ahā! pote ātmā shun chīj chhe enī khabar nathī te, kahe chhe, agnānī ḍhor jevo chhe. tenī vartamān gnānanī dashānun lakṣha bāhya padārtha upar ja hoy chhe. ā paragneyarūp padārtho chhe tyānsudhī ja jāṇapaṇun chhe ne tyānsudhī ja hun chhun em te māne chhe. tethī bāhya gneyone grahaṇ karavānī lālasāvāḷā chittathī arthāt āne jāṇun ne tene jāṇun evī lālasā vaḍe chittane bahāramān ne bahāramān bhamāvato thako potānī hayātīno nāsh kare chhe. ahā! hun mārāthī jāṇun chhun, ne gnānanī dashāmān je badalavun thāy chhe te mārā gnānasvabhāvane āshrit chhe, paragneyāshrit nathī evun (satyārtha) nahi mānato thako, bāhya gneyonā ālambananī lālasā vaḍe chittane bahāramān ne bahāramān bhamāvato