‘syādvādī to paragneyonā kāḷathī potānun nāstitva jāṇe chhe, potānā ja kāḷathī potānun astitva jāṇe chhe; tethī gneyothī judā evā gnānanā puñjarūp vartato thako naṣhṭa thato nathī.’
ahāhā...! syādvādī to mārī dashā mārāthī thaī chhe, parathī-nimittathī nahi em yathārtha jāṇe chhe. ahā! sākṣhāt traṇalokanā nāth sarvagna paramātmā ho, ke guru ke shāstra ho, mārī avasthā enāthī nāstipaṇe ja chhe, ene laīne mārī dashā thaī ja nathī-em mānato dharmī puruṣh, svadravyanā ālambane, ā hun gnānapuñj ātmā chhun em vartato thako, jivit rahe chhe, naṣhṭa thato nathī. ahāhā....! potānā ek trikāḷī svabhāvano āshray karīne temān ekāgra thaī pravartato gnānī potāne jīvato rākhe chhe, arthāt satyārtha ānandanun jīvan jīve chhe. mārī avasthā parathī chhe em parāshrayamān te pravartato nathī.
prashnaḥ– to kṣhāyik samakit tīrthaṅkar kevaḷī ādinī samīpamān ja thāy em shāstramān āve chhe te shun chhe?
uttaraḥ– e to bhāī! yathārtha bāhya nimittanun gnān karāvanārun nimittanī mukhyatāthī karelun vyavahāranayanun kathan chhe. bākī kṣhāyik samakitī, kevaḷīnī samīpamān hun chhun māṭe kṣhāyik samakit thayun chhe em mānatā nathī. gnānapuñj prabhu ātmānī samīpatā ja mukhya chhe, kevaḷīnī samīpatā kahevī te vyavahār chhe. samajāṇun kāī....? bhagavān kevaḷīne je kevaḷagnānanī dashā pragaṭī te ātmāno pūrṇa āshray thatān pragaṭī chhe; manuṣhyapaṇun hatun ne sharīranān hāḍakān majabut hatān, ne karma khasī gayā-nāsh pāmī gayā māṭe pragaṭī chhe em nathī; chhatān em kahevun e vyavahār chhe.
ahā! dharmīne kiñchit rāg hovā chhatān rāgamān dharmī nathī, e to nirantar potānā gnān ne ānandamān chhe, kemake te ātmānī samīp chhe; jyāre agnānī samosaraṇamān beṭho hoy toy e rāgamān chhe, kemake tene ātmā samīp nathī, te to parathī potānī asti māne chhe. samajāṇun kāī....?
ā pramāṇe parakāḷ-apekṣhāe nāstitvano bhaṅg kahyo.
have agiyāramā bhaṅganā kaḷasharūpe kāvya kahevāmān āve chheḥ-
‘पशुः’ pashu arthāt ekāntavādī agnānī, ‘परभाव–भाव–कलनात्’ parabhāvonā bhavanane ja jāṇato hovāthī, (e rīte parabhāvothī ja potānun astitva mānato hovāthī,)