have shrīkr̥iṣhṇa, gajasukumār sāthe bhagavānanā samosaraṇamān āvī pahoñchyā. bhagavānanān darshan karī bhagavānanī vāṇī sāmbhaḷavā lāgyā. vāṇī sāmbhaḷatān ja gajasukumārano puruṣhārtha andarathī uchhaḷyo. teo bolyo, “bhagavan! hun to āgār chhoḍī aṇagār thavā māgun chhun, munidīkṣhā aṅgīkār karavānī mārī bhāvanā chhe.” juo, ā puruṣhārtha! gajasukumāre jyān bhagavānanī vāṇī sāmbhaḷī tyān antarlīn thavāno puruṣhārtha uchhaḷyo! bhagavāne dīṭhun hashe tyāre thashe em mānīne puruṣhārthahīn na thayā paṇ andar vairāgyabhāvanā pradīpta thaī. teoshrī mātā devakī pāse rajā levā jāy chhe. kahe chhe-mātā, hun munidīkṣhā aṅgīkār karavā ichchhun chhun; mātā rajā āp.
devakī kahe chhe-‘beṭā, devanun ārādhan karavāthī to tāro janma thayo chhe; tun kevā kevā lāḍamān uchharyo chhe? hāthīnā tāḷavā jevun ā tārun komaḷ sharīr! tane vanavās javānī rajā kem apāy? tyāre gajasukumār kahe chhe- mātā! andar māro ānandasvarūp chidānand-nityānand-pūrṇānand prabhu ātmā chhe temān jaī tyān ja nivās karavā hun adhīr chhun; have ek paḷ paṇ hun ahīn rahī shakun nahi, māṭe he mātā! mane rajā den. mātāne rudan karatī joī kahe chhe- mātā! tāre rudan karavun hoy to karī le, paṇ have hun kṣhaṇavār paṇ thobhun tem nathī; hun kolakarār karun chhe ke pharīne have hun bījī mātā nahi karun, have hun (sansāramān) pāchho nahi pharun. have hun nij shuddhātmānī sharaṇamān shīghra ja jāun chhun. ahāhā...! juo to kharā, jene antaramān kevaḷagnān beṭhun teno puruṣhārtha kevo nij gnānasvabhāvanī sanmukh jhūkī jāy chhe! ānun nām puruṣhārtha ne ā kevaḷīnī pratīti chhe.
vāstavamān chār anuyoganun tātparya vītarāgatā chhe. ā vītarāgatā kayāre pragaṭ thāy? kevaḷagnānanī sattāno je antarmukh thaī svīkār kare tene vītarāgatā pragaṭ thāy chhe. kevaḷagnān māne (-kahe) ane vaḷī āpaṇe puruṣhārtha shun karīe? -em kahe tene to kevaḷagnān beṭhun ja nathī. vāstavamān jene kevaḷagnānanī sattāno antaramān svīkār thayo chhe te antaḥpuruṣhārthī chhe ne tenā kevaḷagnānīe bhav dīṭhā hoy em chhe je nahi.
amane pūrvanā sanskār hatā eṭale ā vāt andarathī te vakhatey āvatī. juo ā puruṣhārthanun svarūp. kevaḷagnānanī sattāno svīkār kare tene to ananto puruṣhārtha chhe, ane bhagavān kevaḷagnānīe te jīvanā bhav dīṭhā hoy em chhe ja nahi; kemake jagatamān kevaḷagnān chhe ane tenun sāmarthya shun? -eno svīkār andar kevaḷagnānasvabhāvamān jhūkavāthī ja thāy chhe. ahā! pūraṇ bharitāvastha kevaḷagnānasvabhāvī bhagavān ātmā chhe te ghaṭ- vadh rahit sadāy evo ne evo ja chhe em svīkārī tenā āshraye pariṇamavun te dharma chhe.
ām kahī tyāgopādānashūnyatvashakti pūrī thaī.
‘ṣhaṭsthānapatit vr̥uddhihānirūpe pariṇamato, svarūp-pratiṣhṭhatvanā kāraṇarūp (-vastune svarūpamān rahevānā kāraṇarūp) evo je vishiṣhṭa (-khās) guṇ te-svarūp agurulaghutvashakti. [ā ṣhaṭsthānapatit vr̥uddhihāninun svarūp “gommaṭasār” shāstramānthī jāṇavun. avibhāg parichchhedonī saṅkhyārūp ṣhaṭsthānomān paḍatī-samāvesh pāmatī- vastusvabhāvanī vr̥uddhihāni jenāthī (-je guṇathī) thāy chhe ane je (guṇ) vastune svarūpamān ṭakavānun kāraṇ chhe evo koī guṇ ātmāmān chhe; tene agurulaghutvaguṇ kahevāmān āve chhe. āvī agurulaghutvashakti paṇ ātmāmān chhe.]’