12 shrI pravachan ratno-1 ‘gomaTTasAr’ mAn pATh chhe. tiryanch kem thAy? ‘tiryanch’ chhe ne shabda!! tiryanch eTale tIrachhun, tIrachhun eTale ADun! ghaNI sankhyA to I ja chhe.
AhA... hA! paN kone paDI A! A bahAramAn thoDI anukULatA rahe! marI jaIne pachhI kyAn jaIe, koN jANe? e kAI (khabar) nahIn, golaN gADAn bhare!
ahInyAn kahe chhe. ek shlokamAn keTalun samADI dIdhun chhe! ane te karmanA pradesh kIdhAn chhe. te.. karmanA pradesh to paramANu, jaD chhe. paN eno anubhAg je chhe eno-pradeshano bhAg kahevAy! enA taraphanA lakShamAn jaIne, je vikArapaNe pariNamyo chhe te aNAtmA-parasamay kahevAmAn Ave chhe.
AhA... hA! AvI vAt chhe! karmapaNe paN paramANunA anantaguNo pariNamyA nathI. AhA... hA! em bhagavAn AtmAnA anantA guNo, mithyAtva, avrat, kaShAy AdimAn–emAn anant guNo pariNamyA nathI. keTalA’ ka guNo... bahu vichAr karIne kADhayAn’tA ghaNAn varas pahelAn! to ya vadhAre na nIkaLyA ekavIs guN kADhayA’ tA vIparItapaNAnA. kADhayAn’tA... ghaNAn varas pahelAn, gAmaDAmAn hoy ne ekAnt..! viparIt AtmAmAn... mithyAtva, chAritra, Anand, pradeshatva evA evA kartA, karma, karaN, sampradAn, apAdAn (adhikaraN) evAn evAn guNo vikArapaNe thayA chhe. badhAn guNo nathI thayAn samajANun?
vichAr to badhA AvyA hoy ne ekkeek ghaNAn! AhA.. hA! AnhI kahe chhe ke ‘je jIv pudgalakarmanA pradeshomAn’ eTale ke, e karmano ja bhAv chhe vikAr, AtmAno svabhAv nathI. vibhAv-puNyane pAp, dayA ne dAn, vrat ne bhakti, kAm ne krodh, raLavun- kamAvun, e badhun pAp AhA..! emAn je sthit chhe? ‘tene parasamay jAN’ tene aNAtmA jAN!
AhA.. hA! kemake enI paryAyamAn vikArapaNe thavun, e vikAr AtmA nathI. vikAr e AtmAno koI svabhAv nathI. vikArapaNe pariNamyo chhe-thayo chhe, te aNAtmA chhe.
AhA.. hA! e to shabdArtha thayo! have enI TIkA. (TIkA) ‘samay’ pahelo samay upADayo! ‘sayam’ shabdano artha A pramANe chhe’ ‘सम्’ to upasarga chhe- vyAkaraNanA niyam pramANe ‘sam’ upasarga chhe. teno ek artha ‘ekapaNun’ evo chhe’ - teno artha ‘ekapaNun’ evo chhe.’
‘सम्’ ekapaNun! (ane) ‘अय गतौ’ samay chhe ne...! सम् ne अय be shabda bhegAn chhe. sam no artha ekapaNun! ‘अयगतौ’ dhAtu chhe dhAtu. pariNaman karavun e. AhA..! e अय dhAtuno gaman artha paN chhe.
‘अय’ eTale gaman karavun - pariNamavun, gaman karavun’ ane gnAn artha paN chhe.’
AhA..! gaman karavun ane pariNamavun, gnAnarUpe ho! ‘gaman artha paN chhe ane gnAn artha paN chhe.’ ‘tethI ekasAthe ja yugapad jANavun ane pariNamavun e be kriyAo, je ekatvapUrvak kare... te kriyAo ekasamayamAn, ekatvapUrvak kare-pariName ane jANe! pariName ane jANe... evI ek samayamAn be kriyAne