अथ खलु कश्चिदासन्नसंसारपारावारपारः समुन्मीलितसातिशयविवेकज्योतिरस्तमित- समस्तैकान्तवादाविद्याभिनिवेशः पारमेश्वरीमनेकान्तवादविद्यामुपगम्य मुक्तसमस्तपक्षपरिग्रह- तयात्यन्तमध्यस्थो भूत्वा सकलपुरुषार्थसारतया नितान्तमात्मनो हिततमां भगवत्पञ्चपरमेष्ठि- प्रसादोपजन्यां परमार्थसत्यां मोक्षलक्ष्मीमक्षयामुपादेयत्वेन निश्चिन्वन् प्रवर्तमानतीर्थनायक- पुरःसरान् भगवतः पञ्चपरमेष्ठिनः प्रणमनवन्दनोपजनितनमस्करणेन सम्भाव्य सर्वारम्भेण मोक्षमार्गं संप्रतिपद्यमानः प्रतिजानीते —
अथ कश्चिदासन्नभव्यः शिवकुमारनामा स्वसंवित्तिसमुत्पन्नपरमानन्दैकलक्षणसुखामृतविपरीत- चतुर्गतिसंसारदुःखभयभीतः, समुत्पन्नपरमभेदविज्ञानप्रकाशातिशयः, समस्तदुर्नयैकान्तनिराकृतदुराग्रहः, परित्यक्तसमस्तशत्रुमित्रादिपक्षपातेनात्यन्तमध्यस्थो भूत्वा धर्मार्थकामेभ्यः सारभूतामत्यन्तात्महिताम- विनश्वरां पंचपरमेष्ठिप्रसादोत्पन्नां मुक्तिश्रियमुपादेयत्वेन स्वीकुर्वाणः, श्रीवर्धमानस्वामितीर्थकरपरमदेव- प्रमुखान् भगवतः पंचपरमेष्ठिनो द्रव्यभावनमस्काराभ्यां प्रणम्य परमचारित्रमाश्रयामीति प्रतिज्ञां करोति –
[आ रीते मंगळाचरण अने टीका करवानी प्रतिज्ञा करीने, भगवान कुंदकुंदाचार्य- देवविरचित प्रवचनसारनी पहेली पांच गाथाओना प्रारंभमां श्री अमृतचंद्राचार्यदेव ते गाथाओनी उत्थानिका करे छेः ]
हवे, संसारसमुद्रनो किनारो जेमने निकट छे एवा कोई (आसन्नभव्य महात्मा — श्रीमद्भगवत्कुंदकुंदाचार्यदेव), सातिशय (उत्तम) विवेकज्योति जेमने प्रगट थई छे (अर्थात् परम भेदविज्ञाननो प्रकाश जेमने उत्पन्न थयो छे) अने समस्त एकान्तवादरूप अविद्यानो १अभिनिवेश जेमने अस्त थयो छे एवा, पारमेश्वरी (परमेश्वर जिनभगवाननी) अनेकान्तवादविद्याने पामीने, समस्त पक्षनो परिग्रह (शत्रुमित्रादिनो समस्त पक्षपात) छोड्यो होवाथी अत्यंत मध्यस्थ थईने, २सर्व पुरुषार्थमां सारभूत होवाथी जे आत्माने अत्यंत ३हिततम छे एवी, भगवंत पंचपरमेष्ठीना ४प्रसादथी ऊपजवायोग्य, परमार्थसत्य (पारमार्थिक रीते साची), अक्षय (अविनाशी) मोक्षलक्ष्मीने ५उपादेयपणे नक्की करता थका, प्रवर्तमान तीर्थना नायक (श्री महावीरस्वामी) पूर्वक भगवंत पंचपरमेष्ठीने ६प्रणमन अने वंदनथी थता नमस्कार वडे संभावीने (सन्मानीने) सर्व आरंभथी (उद्यमथी) मोक्षमार्गनो आश्रय करता थका, प्रतिज्ञा करे छेः — १. अभिनिवेश=अभिप्राय; निश्चय; आग्रह. २. धर्म, अर्थ, काम ने मोक्ष ए चारे पुरुष -अर्थोमां (पुरुष -प्रयोजनोमां) मोक्ष ज सारभूत (श्रेष्ठ, तात्त्विक)
पुरुष -अर्थ छे. ३. हिततम=उत्कृष्ट हितस्वरूप ४. प्रसाद=प्रसन्नता; कृपा. ५. उपादेय=ग्रहण करवा योग्य. (मोक्षरूपी लक्ष्मी हिततम, साची अने अविनाशी होवाथी उपादेय छे.) ६.प्रणमन=देहथी नमवुं ते. वंदन=वचनथी स्तुति करवी ते. (नमस्कारमां प्रणमन अने वंदन बंने समाय छे.)