✽ shrī sadgurudev -stuti ✽
(harigīt)
sansārasāgar tāravā jinavāṇī chhe naukā bhalī,
gnānī sukānī maḷyā vinā e nāv paṇ tāre nahīn;
ā kāḷamān shuddhātmagnānī sukānī bahu bahu dohyalo,
muj puṇyarāshi phaḷyo aho ! guru k hān tun nāvik maḷyo.
(anuṣhṭup)
aho ! bhakta chidātmānā, sīmandhar -vīr -kun danā !
bāhyāntar vibhavo tārā, tāre nāv mumukṣhunān.
(shikhariṇī)
sadā draṣhṭi tārī vimaḷ nij chaitanya nīrakhe,
ane gnaptimānhī darav -guṇ -paryāy vilase;
nijālambībhāve pariṇati svarūpe jaī bhaḷe,
nimitto vahevāro chidaghan viṣhe kāī na maḷe.
(shārdūlavikrīḍit)
haiyun ‘sat sat, gnān gnān’ dhabake ne vajravāṇī chhūṭe,
je vajre sumumukṣhu sattva jhaḷake ; paradravya nāto tūṭe;
— rāgadveṣh ruche na, jamp na vaḷe bhāvendrimān – anshamān,
ṭaṅkotkīrṇa akan pa gnān mahimā hr̥udaye rahe sarvadā.
(vasantatilakā)
nitye sudhājharaṇ chandra ! tane namun hun,
ka ruṇā akāraṇ samudra ! tane namun hun;
he gnānapoṣhak sumegh ! tane namun hun,
ā dāsanā jīvanashilpī ! tane namun hun.
(sragdharā)
ūṇḍī ūṇḍī, ūṇḍethī sukhanidhi satanā vāyu nitye vahantī,
vāṇī chinmūrti ! tārī ur -anubhavanā sūkṣhma bhāve bharelī;
bhāvo ūṇḍā vichārī, abhinav mahimā chittamān lāvī lāvī,
khoyelun ratna pāmun, — manarath manano; pūrajo shakti shāḷī !
— rachayitā : himmatalāl jeṭhālāl shāh
[ 4 ]