ਸੋਕ੍ਖਂ ਵਾ ਪੁਣ ਦੁਕ੍ਖਂ ਕੇਵਲਣਾਣਿਸ੍ਸ ਣਤ੍ਥਿ ਦੇਹਗਦਂ .
ਜਮ੍ਹਾ ਅਦਿਂਦਿਯਤ੍ਤਂ ਜਾਦਂ ਤਮ੍ਹਾ ਦੁ ਤਂ ਣੇਯਂ ..੨੦.. ਨਾਸ੍ਤਿ . ਕਥਂਭੂਤਮ੍ . ਦੇਹਗਦਂ ਦੇਹਗਤਂ ਦੇਹਾਧਾਰਜਿਹ੍ਵੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਦਿਸਮੁਤ੍ਪਨ੍ਨਂ ਕਵਲਾਹਾਰਾਦਿਸੁਖਮ੍, ਅਸਾਤੋਦਯਜਨਿਤਂ ਕ੍ਸ਼ੁਧਾਦਿਦੁਃਖਂ ਚ . ਕਸ੍ਮਾਨ੍ਨਾਸ੍ਤਿ . ਜਮ੍ਹਾ ਅਦਿਂਦਿਯਤ੍ਤਂ ਜਾਦਂ ਯਸ੍ਮਾਨ੍ਮੋਹਾਦਿਘਾਤਿਕਰ੍ਮਾਭਾਵੇ ਪਞ੍ਚੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯ- ਵਿਸ਼ਯਵ੍ਯਾਪਾਰਰਹਿਤਤ੍ਵਂ ਜਾਤਮ੍ . ਤਮ੍ਹਾ ਦੁ ਤਂ ਣੇਯਂ ਤਸ੍ਮਾਦਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਤ੍ਵਾਦ੍ਧੇਤੋਰਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਮੇਵ ਤਜ੍ਜ੍ਞਾਨਂ ਸੁਖਂ ਚ ਜ੍ਞੇਯਮਿਤਿ . ਤਦ੍ਯਥਾ — ਲੋਹਪਿਣ੍ਡਸਂਸਰ੍ਗਾਭਾਵਾਦਗ੍ਨਿਰ੍ਯਥਾ ਘਨਘਾਤਪਿਟ੍ਟਨਂ ਨ ਲਭਤੇ ਤਥਾਯਮਾਤ੍ਮਾਪਿ ਲੋਹਪਿਣ੍ਡ- ਸ੍ਥਾਨੀਯੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਗ੍ਰਾਮਾਭਾਵਾਤ੍ ਸਾਂਸਾਰਿਕਸੁਖਦੁਃਖਂ ਨਾਨੁਭਵਤੀਤ੍ਯਰ੍ਥਃ . ਕਸ਼੍ਚਿਦਾਹ – ਕੇਵਲਿਨਾਂ ਭੁਕ੍ਤਿਰਸ੍ਤਿ, ਔਦਾਰਿਕਸ਼ਰੀਰਸਦ੍ਭਾਵਾਤ੍ . ਅਸਦ੍ਵੇਦ੍ਯਕਰ੍ਮੋਦਯਸਦ੍ਭਾਵਾਦ੍ਵਾ . ਅਸ੍ਮਦਾਦਿਵਤ੍ . ਪਰਿਹਾਰਮਾਹ — ਤਦ੍ਭਗਵਤਃ ਸ਼ਰੀਰ- ਮੌਦਾਰਿਕਂ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਂਤੁ ਪਰਮੌਦਾਰਿਕਮ੍ . ਤਥਾ ਚੋਕ੍ਤਂ – ‘‘ਸ਼ੁਦ੍ਧਸ੍ਫ ਟਿਕਸਂਕਾਸ਼ਂ ਤੇਜੋਮੂਰ੍ਤਿਮਯਂ ਵਪੁਃ . ਜਾਯਤੇ ਕ੍ਸ਼ੀਣਦੋਸ਼ਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਧਾਤੁਵਿਵਰ੍ਜਿਤਮ੍’’ .. ਯਚ੍ਚੋਕ੍ਤਮਸਦ੍ਵੇਦ੍ਯੋਦਯਸਦ੍ਭਾਵਾਤ੍ਤਤ੍ਰ ਪਰਿਹਾਰਮਾਹ — ਯਥਾ ਵ੍ਰੀਹ੍ਯਾਦਿਬੀਜਂ ਜਲਸਹਕਾਰਿਕਾਰਣਸਹਿਤਮਙ੍ਕਕਕਕਕੁੁੁੁੁਰਾਦਿਕਾਰ੍ਯਂ ਜਨਯਤਿ ਤਥੈਵਾਸਦ੍ਵੇਦ੍ਯਕਰ੍ਮ ਮੋਹਨੀਯਸਹਕਾਰਿਕਾਰਣਸਹਿਤਂ ਕ੍ਸ਼ੁਧਾਦਿ- ਕਾਰ੍ਯਮੁਤ੍ਪਾਦਯਤਿ . ਕ ਸ੍ਮਾਤ੍ . ‘ਮੋਹਸ੍ਸ ਬਲੇਣ ਘਾਦਦੇ ਜੀਵਂ’ ਇਤਿ ਵਚਨਾਤ੍ . ਯਦਿ ਪੁਨਰ੍ਮੋਹਾਭਾਵੇਪਿ ਕ੍ਸ਼ੁਧਾਦਿਪਰੀਸ਼ਹਂ ਜਨਯਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਵਧਰੋਗਾਦਿਪਰੀਸ਼ਹਮਪਿ ਜਨਯਤੁ, ਨ ਚ ਤਥਾ . ਤਦਪਿ ਕਸ੍ਮਾਤ੍ . ‘ਭੁਕ੍ਤ੍ਯੁਪਸਰ੍ਗਾਭਾਵਾਤ੍’ ਇਤਿ ਵਚਨਾਤ੍ . ਅਨ੍ਯਦਪਿ ਦੂਸ਼ਣਮਸ੍ਤਿ . ਯਦਿ ਕ੍ਸ਼ੁਧਾਬਾਧਾਸ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਕ੍ਸ਼ੁਧਾਕ੍ਸ਼ੀਣਸ਼ਕ੍ਤੇਰਨਨ੍ਤਵੀਰ੍ਯਂ ਨਾਸ੍ਤਿ . ਤਥੈਵ ਕ੍ਸ਼ੁਧਾਦੁਃਖਿਤਸ੍ਯਾਨਨ੍ਤਸੁਖਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ . ਜਿਹ੍ਵੇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਪਰਿਚ੍ਛਿਤ੍ਤਿ- ਰੂਪਮਤਿਜ੍ਞਾਨਪਰਿਣਤਸ੍ਯ ਕੇਵਲਜ੍ਞਾਨਮਪਿ ਨ ਸਂਭਵਤਿ . ਅਥਵਾ ਅਨ੍ਯਦਪਿ ਕਾਰਣਮਸ੍ਤਿ . ਅਸਦ੍ਵੇਦ੍ਯੋਦਯਾਪੇਕ੍ਸ਼ਯਾ ਸਦ੍ਵੇਦ੍ਯੋਦਯੋਨਨ੍ਤਗੁਣੋਸ੍ਤਿ . ਤਤਃ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਸ਼ਰ੍ਕਰਾਰਾਸ਼ਿਮਧ੍ਯੇ ਨਿਮ੍ਬਕਣਿਕਾਵਦਸਦ੍ਵੇਦ੍ਯੋਦਯੋ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨੋਪਿ ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ . ਤਥੈਵਾਨ੍ਯਦਪਿ ਬਾਧਕਮਸ੍ਤਿ — ਯਥਾ ਪ੍ਰਮਤ੍ਤਸਂਯਤਾਦਿਤਪੋਧਨਾਨਾਂ ਵੇਦੋਦਯੇ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨੇਪਿ ਮਨ੍ਦਮੋਹੋਦਯਤ੍ਵਾਦਖਣ੍ਡਬ੍ਰਹ੍ਮਚਾਰਿਣਾਂ ਸ੍ਤ੍ਰੀਪਰੀਸ਼ਹਬਾਧਾ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਯਥੈਵ ਚ ਨਵਗ੍ਰੈਵੇਯਕਾਦ੍ਯਹਮਿਨ੍ਦ੍ਰਦੇਵਾਨਾਂ
ਭਾਵਾਰ੍ਥ : — ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਸੁਖਰੂਪ ਪਰਿਣਮਿਤ ਹੋਨੇਮੇਂ ਇਨ੍ਦ੍ਰਿਯਾਦਿਕ ਪਰ ਨਿਮਿਤ੍ਤੋਂਕੀ ਆਵਸ਼੍ਯਕ ਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਜਿਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸ੍ਵਪਰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕਤਾ ਹੈ ਐਸਾ ਜ੍ਞਾਨ ਔਰ ਜਿਸਕਾ ਲਕ੍ਸ਼ਣ ਅਨਾਕੁਲਤਾ ਹੈ ਐਸਾ ਸੁਖ ਆਤ੍ਮਾਕਾ ਸ੍ਵਭਾਵ ਹੀ ਹੈ ..੧੯..
ਅਬ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਤਾਕੇ ਕਾਰਣ ਹੀ ਸ਼ੁਦ੍ਧ ਆਤ੍ਮਾਕੇ (ਕੇਵਲੀ ਭਗਵਾਨਕੇ) ਸ਼ਾਰੀਰਿਕ ਸੁਖ ਦੁਃਖ ਨਹੀਂ ਹੈ ਯਹ ਵ੍ਯਕ੍ਤ ਕਰਤੇ ਹੈਂ : —
ਕਁਈ ਦੇਹਗਤ ਨਥੀ ਸੁਖ ਕੇ ਨਥੀ ਦੁਃਖ ਕੇਵਲ਼ਜ੍ਞਾਨੀਨੇ, ਜੇਥੀ ਅਤੀਨ੍ਦ੍ਰਿਯਤਾ ਥਈ ਤੇ ਕਾਰਣੇ ਏ ਜਾਣਜੇ.੨੦.
੩੪ਪ੍ਰਵਚਨਸਾਰ[ ਭਗਵਾਨਸ਼੍ਰੀਕੁਂਦਕੁਂਦ-