આનંદધનજીએ. આનંદધનજીની વાત નથી. આ તો બીજા આપણા પંડિતની વાત કરી હતી. એ
આનંદધનજીના શબ્દો છે પણ આપણે આમાં છે. શું કહેવાય છે એ? ‘બ્રહ્મવિલાસ’ માં છે. દિગંબરના
પંડિતમાં આ (પદ) છે. મારે ઈ કહેવું છે મારે. આનંદધનજીના શબ્દો લીધા છે પણ પંડિતે (પદની
રચના), કરી છે ભાઈ! ‘અબ હમ અમર ભયે ન મરેંગે, યા કારણ મિથ્યાત્વ દિયો તજ, કયું કર દેહ
ધરેંગે? કયું કર દેહ ધરેંગે? આહા.... હા! અબધૂ! અબ હમ અમર ભયે ન મરેંગે’ અમરવસ્તુ જ્યાં
અનુભવે કે ત્યાં અમર થઈ ગ્યા’ અમે તો આહા...હા...હા!
સૂતો છો ને! જગાડયો. જાગૃત થયો ભગવાન આત્મા. એને હવે ભવ નથી. એ - બે ભવ હોય ઈ તો
જ્ઞાનના જ્ઞેય છે. આહા.... હા!!
આ બાજુ આવો હું છું - એવી એને દ્રષ્ટિ નથી. તેથી એ આ (શરીર) હું છું એવી દ્રષ્ટિ એને થઈ છે,
પર્યાય જેટલો છું એમ નહીં પણ એ શરીર (જ) હું છું એમ દ્રષ્ટિ થઈ ગઈ છે. અહા... હા! (તેથી
અજ્ઞાની - મૂઢ)
ભાવ પણ સાધન નથી. આહા...હા...હા! અરે, આવી વાત ક્યાં મળે પ્રભુ! આવો મનુષ્યદેહ (મળ્યો
છે) અને એમાં પણ મનુષ્યમાં જૈનપણું મળ્યું, એમાં આ (વીતરાગની) વાણી સાંભળવાનો જોગ, એ
કાંઈ ઓછી વાત છે પ્રભુ! ઓહો...હો...હો.. અરે! બિચારા ક્યાંના ક્યાં પડયા છે કેટલાય (બિચારા
જીવો!) અહા...હા...હા! અત્યારે તો એવું બધું (હિંસાનું વાતાવરણ ચાલે છે). કલાસમાં (ભણવા)
છોકરા આવે ઈંડાં આપો. (છાપામાં) મોટો લેખ આવે છે! કલાસમાં છોકરાંવને ઈંડા આપો. અરે
અરે! આ! (સમાજ). ક્યાં ગયા? ઈંડાને ખવરાવો, આમ કરો. હવે એને આ વાત સાંભળવા મળે
નહી. (બિચારા ક્યાંથી ધર્મ પામે?) .
છે’ (અર્થાત્ તે અસમાનજાતીય દ્રવ્યપર્યાય પ્રત્યે જ જોરવાળા છે.” આહા... હા! (તેને) બળવાળા કહ્યા!
અસમાનજાતીયને પોતાની માનવાવાળા બળવાળા છે! (પણ) ઊંધા, અહા... હા... હા... હા!
વિનાની, બેહદ). (જેઓ મનુષ્યાદિપર્યાયમાં લીન છે, તેમને બેહદ એકાંતદ્રષ્ટિ ઊછળે છે. આ
એકાંતદ્રષ્ટિ થઈ. જોયું? (વળી) આ સ્વભાવ સમજ્યો અને વિભાવ - મનુષ્યપણું મારામાં નથી
(મારું એ સ્વરૂપ નથી, મારો સ્વભાવ નથી) એ અનેકાંત દ્રષ્ટિ છે. આહા... હા... હા! શ્રીમદે
(શ્રીમદ્રાજચંદ્રે) કહ્યું ને...! (પત્રાંક નં-