thAy chhe. AhA... hA! A to bIjI vAr hAle chhe. (gAthA-somI).
bhAv tenA abhAvasvabhAve “avabhAsan chhe.” AhA.. hA! eTalA ja shabdomAn!! (pUrNa svarUpasthiti
chhe.) ‘bhAv’ eTale ghaDAnI paryAy je utpanna thaI. athavA ‘bhAv’ eTale samakitanI paryAy utpanna
thaI. bhAvanun bhAvAntaranA abhAvasvabhAve (eTale ke) e ‘bhAv’ je samakit chhe enAthI anero
bhAv mithyAtva, enA abhAvasvabhAve avabhAsan chhe. (athavA) samakitanI utpatti, mithyAtvanA
abhAvasvabhAve prakAshe chhe. ko’ samajANun AmAn? A to draShTAnt (kahyun). badhA tattvonun e rIt. laI
levun oho... ho... ho!! so gAthA e (alaukik chhe).
sanhAr chhe. (sanhAr eTale) pUrvanI paryAy. enA abhAvasvabhAve (utpAdanun) avabhAsan chhe.
(arthAt) ‘bhAv’ anyabhAvanA abhAvarUpasvabhAve prakAshe chhe-dekhAy chhe- AhA... hA! samajANun?!
Avun ‘tattvArthasUtra’ mAn to em Ave ke chAr (ghAtI) karma... kShay... thAy kevaLagnAn thAy. ahInyA
kahe chhe ke em nathI. e to nimittanun kathan karyun’tun. bAkI e to kevaLagnAn thAy. I ‘bhAv’ chhe,
enAthI anero bhAv-pUrvanI paryAy eno anero bhAv chhe- enA abhAv thavAthI ke kevaLagnAnanI
utpatti thAy chhe. AhA.. hA! kevaLagnAn pahelAn, je apUrNa gnAnadashA hatI, chAragnAn Adi (mati,
shrut, avadhi, manaparyay) e kevaLagnAnanA ‘bhAv’ nI apekShAe anerobhAv chhe. e anerA bhAvanA
abhAv vinA kevaLagnAnanI utpatti hoI shake nahIn. AhA... hA! have ahInyA to (agnAnIo kahe)
manuShyapaNun hoy to kevaLagnAn thAy. vajranArAchasanhanan hoy to kevaLagnAn thAy, e vAt to rahetI
nathI. (e vAt to agnAnIonI chhe.) AhA... hA... hA! ane deshanA gurunI maLe to samakit thAy,
te vAte ya rahetI nathI. AhA...! kuguru UndhI shraddhAnI prarUpaNA kare, ane olo mAne. te AnAthI
(ole) mAnyun chhe em nathI. enI paryAyanI utpatti mithyAtvanI tyAn, pUrvanA mithyAtvanI paryAyano
sanhAr thaI, ane e navI mithyAtvanI paryAy utpanna thaI chhe. AhA... hA! koI kahe ‘ke amane kuguru
maLyA to A thyun em nA pADe chhe ahInyAn em nA paDe chhe. AhA... hA... hA! tem vaLI amane guru
maLyA mATe A (samakit) thayun, e ya nA pADe chhe. AhAhAhA! kemake darek dravya, potAnA svabhAvamAn