kahAnajainashAstramALA ]
एकदा सौधर्मेन्द्रेण जिनसभायां सम्यक्त्वगुणं व्यावर्णयता भरते १वत्सदेशे रौरकपुरे उद्दायनमहाराजस्य निर्विचिकित्सितगुणः प्रशंस्तिस्तं परीक्षितुं वासवदेव उदुंबरकुष्ठकुथितं मुनिरूपं विकृत्य तस्यैव हस्तेन विधिना स्थित्वा सर्वमाहारं जलं च मायया भक्षयित्वातिदुर्गंधं बहुवमनं कृतवान् । दुर्गंधभयान्नष्टे परिजने प्रतीच्छतो राज्ञस्तद्देव्याश्च प्रभावत्या उपरि छर्दितं, हाहा ! विरुद्ध आहारो दत्तो मयेत्यात्मानं निंदयतस्तं च प्रक्षालयतो मायां परिहृत्य प्रकटीकृत्य पूर्ववृत्तान्तं कथयित्वा प्रशस्य च तं, स्वर्गं गतः । उद्दायनमहाराजो वर्धमानस्वामिपादमूले तपोगृहीत्वा मुक्तिं गतः । प्रभावती च तपसा ब्रह्मस्वर्गे देवो बभूव ।।३।।
nirvichikitsit angamAn uddAyan rAjAnun draShTAnt chhe. tenI kathA —
ek divas saudharma indre potAnI sabhAmAn samyaktva guNanun varNan karatAn bharatamAn vatsa deshamAn raurakapuramAn (rahetA) uddAyan mahArAjanA nirvichikitsit guNanI prashansA karI, tenI parIkShA karavA mATe vAsavadeve vikriyAthI udumbar koDhathI pIDAtun munirUp dhAraN karI tenA ja mahelamAn vidhipUrvak rahIne mAyAthI sarva AhAr – pANInun bhakShaN karI, ati durgandhabharI bahu UlaTI karI (vaman karyun), durgandhanA bhayathI jyAre sevakavarga bhAgI gayo tyAre rAjA uddAyan potAnI rANI prabhAvatI sAthe muninI paricharyA karato rahyo. te vakhate munie te banne upar UlaTI karI.
tyAre paN ‘hAy hAy! mArA dvArA viruddha AhAr levAI gayo’ em jyAre te rAjA potAnI nindA karato hato ane muninun prakShAlan karato hato, tyAre dev potAnI mAyAne aLagI karIne asalI rUpamAn pragaT thayA ane pUrvavRuttAnt kahIne tenI prashansA karIne svarge chAlyA gayA.
uddAyan mahArAj vardhamAn svAmInA pAdamUlamAn tap grahaN karIne mukti pAmyA ane prabhAvatIno AtmA tapathI brahmasvargamAn dev thayo. 3. १. कच्छदेशे क, ग, घ० ।