न ददाति ६ । यदा परक्षेत्रगतज्ञेयार्थपरिणमनात् परक्षेत्रेण ज्ञानं सत् प्रतिपद्य
नाशमुपैति, तदा स्वक्षेत्रेणास्तित्वं द्योतयन्ननेकान्त एव तमुज्जीवयति ७ । यदा तु स्वक्षेत्रे
भवनाय परक्षेत्रगतज्ञेयाकारत्यागेन ज्ञानं तुच्छीकुर्वन्नात्मानं नाशयति, तदा स्वक्षेत्र एव ज्ञानस्य परक्षेत्रगतज्ञेयाकारपरिणमनस्वभावत्वात्परक्षेत्रेण नास्तित्वं द्योतयन्ननेकान्त एव नाशयितुं न ददाति ८ । यदा पूर्वालम्बितार्थविनाशकाले ज्ञानस्यासत्त्वं प्रतिपद्य नाशमुपैति, तदा स्वकालेन सत्त्वं द्योतयन्ननेकान्त एव तमुज्जीवयति ९ । यदा त्वर्थालम्बन-
काल एव ज्ञानस्य सत्त्वं प्रतिपद्यात्मानं नाशयति, तदा परकालेनासत्त्वं द्योतयन्ननेकान्त एव नाशयितुं न ददाति १० । यदा ज्ञायमानपरभावपरिणमनात् ज्ञायकभावं परभावत्वेन प्रतिपद्य नाशमुपैति, तदा स्वभावेन सत्त्वं द्योतयन्ननेकान्त एव तमुज्जीवयति ११ । यदा
deto nathI. 6. jyAre A gnAnamAtra bhAv parakShetragat ( – parakShetre rahelA) gney padArthonA pariNamanane lIdhe parakShetrathI gnAnane sat mAnIne — angIkAr karIne nAsh pAme chhe, tyAre (te gnAnamAtra bhAvanun) svakShetrathI astitva prakAshato thako anekAnt ja tene jivADe chhe — nAsh pAmavA deto nathI. 7. vaLI jyAre te gnAnamAtra bhAv svakShetre hovAne ( – rahevAne, pariNamavAne) mATe, parakShetragat gneyonA AkAronA tyAg vaDe (arthAt gnAnamAn je parakShetre rahel gneyonA AkAr Ave chhe temano tyAg karIne) gnAnane tuchchha karato thako potAno nAsh kare chhe, tyAre svakShetre rahIne ja parakShetragat gneyonA AkArorUpe pariNamavAno gnAnano svabhAv hovAthI (te gnAnamAtra bhAvanun) parakShetrathI nAstitva prakAshato thako anekAnt ja tene potAno nAsh karavA deto nathI. 8. jyAre A gnAnamAtra bhAv pUrvAlambit padArthonA vinAshakALe ( – pUrve jemanun Alamban karyun hatun evA gney padArthonA vinAsh vakhate) gnAnanun asatpaNun mAnIne — angIkAr karIne nAsh pAme chhe, tyAre (te gnAnamAtra bhAvanun) svakALathI ( – gnAnanA kALathI) satpaNun prakAshato thako anekAnt ja tene jivADe chhe – nAsh pAmavA deto nathI. 9. vaLI jyAre te gnAnamAtra bhAv padArthonA AlambanakALe ja ( – mAtra gney padArthone jANavA vakhate ja) gnAnanun satpaNun mAnIne — angIkAr karIne potAno nAsh kare chhe, tyAre (te gnAnamAtra bhAvanun) parakALathI ( – gneyanA kALathI) asatpaNun prakAshato thako anekAnt ja tene potAno nAsh karavA deto nathI. 10. jyAre A gnAnamAtra bhAv, jANavAmAn AvatA evA parabhAvonA pariNamanane lIdhe gnAyakasvabhAvane parabhAvapaNe mAnIne — angIkAr karIne nAsh pAme chhe, tyAre (te gnAnamAtra bhAvanun) sva - bhAvathI satpaNun prakAshato thako anekAnt ja tene jivADe chhe — nAsh pAmavA deto nathI. 11. vaLI jyAre te gnAnamAtra bhAv ‘sarva bhAvo hun ja chhun’ em parabhAvane
596