സരിതാ വഹാവീ സുധാ തണീ പ്രഭു വീര! തേം സംജീവനീ;
ശോഷാതീ ദേഖീ സരിതനേ കരുണാഭീനാ ഹൃദയേ കരീ,
മുനികുംദ സംജീവനീ സമയപ്രാഭൃത തണേ ഭാജന ഭരീ.
ഗ്രംഥാധിരാജ! താരാമാം ഭാവോ ബ്രഹ്മാംഡനാ ഭര്യാ.
മുമുക്ഷുനേ പാതീ അമൃതരസ അംജലി ഭരീ ഭരീ;
അനാദിനീ മൂര്ഛാ വിഷ തണീ ത്വരാഥീ ഉതരതീ,
വിഭാവേഥീ ഥംഭീ സ്വരൂപ ഭണീ ദോഡേ പരിണതി.
തും പ്രജ്ഞാഛീണീ ജ്ഞാന നേ ഉദയനീ സംധി സഹു ഛേദവാ;
സാഥീ സാധകനോ, തും ഭാനു ജഗനോ, സംദേശ മഹാവീരനോ,
വിസാമോ ഭവക്ലാംതനാ ഹൃദയനോ, തും പംഥ മുക്തി തണോ.
ജാണ്യേ തനേ ഹൃദയ ജ്ഞാനീ തണാം ജണായ;
തും രുചതാം ജഗതനീ രുചി ആളസേ സൌ,
തും രീഝതാം സകലജ്ഞായകദേവ രീഝേ.
തഥാപി കുംദസൂത്രോനാം അംകായേ മൂല്യ നാ കദീ.