[੨੧ ]
ਸਦ੍ਗੁਰੁਦੇਵਸ਼੍ਰੀਕੇ
ਹ੍ਰੁਦਯੋਦ੍ਗਾਰ
(ਸ੍ਵ ਹਸ੍ਤਾਕ੍ਸ਼ਰਮੇਂ)
[ ਭਾਸ਼ਾਨ੍ਤਰ ]
ॐ
ਨਮਃ ਸਿਦ੍ਧੇਭ੍ਯਃ
ਭਗਵਾਨ ਕੁਂਦਕੁਂਦ
ਆਚਾਰ੍ਯਦੇਵ ਸਮਯਪ੍ਰਾਭ੍ਰੁਤਮੇਂ ਕਹਤੇ ਹੈਂ
ਕਿ, ‘ਮੈਂ ਜੋ ਯਹ ਭਾਵ ਕਹਨਾ
ਚਾਹਤਾ ਹੂਁ, ਵਹ ਅਨ੍ਤਰਕੇ
ਆਤ੍ਮਸਾਕ੍ਸ਼ੀਕੇ ਪ੍ਰਮਾਣ ਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰਮਾਣ
ਕਰਨਾ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਯਹ ਅਨੁਭਵਪ੍ਰਧਾਨ
ਗ੍ਰਂਥ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਮੁਝੇ ਵਰ੍ਤਤੇ ਸ੍ਵ-
ਆਤ੍ਮਵੈਭਵ ਦ੍ਵਾਰਾ ਕਹਾ ਜਾ ਰਹਾ
ਹੈ’ ਐਸਾ ਕਹਕਰ ਗਾਥਾ ੬ ਮੇਂ
ਆਚਾਰ੍ਯ ਭਗਵਾਨ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ,
‘ਆਤ੍ਮਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਨਹੀਂ ਔਰ
ਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਉਨ ਦੋ
ਅਵਸ੍ਥਾਓਂਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਕਰਤਾ ਮੈਂ
ਏਕ ਜਾਨਨਹਾਰ ਅਖਂਡ ਹੂਁ
ਕਿ, ‘ਮੈਂ ਜੋ ਯਹ ਭਾਵ ਕਹਨਾ
ਚਾਹਤਾ ਹੂਁ, ਵਹ ਅਨ੍ਤਰਕੇ
ਆਤ੍ਮਸਾਕ੍ਸ਼ੀਕੇ ਪ੍ਰਮਾਣ ਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰਮਾਣ
ਕਰਨਾ ਕ੍ਯੋਂਕਿ ਯਹ ਅਨੁਭਵਪ੍ਰਧਾਨ
ਗ੍ਰਂਥ ਹੈ, ਉਸਮੇਂ ਮੁਝੇ ਵਰ੍ਤਤੇ ਸ੍ਵ-
ਆਤ੍ਮਵੈਭਵ ਦ੍ਵਾਰਾ ਕਹਾ ਜਾ ਰਹਾ
ਹੈ’ ਐਸਾ ਕਹਕਰ ਗਾਥਾ ੬ ਮੇਂ
ਆਚਾਰ੍ਯ ਭਗਵਾਨ ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਕਿ,
‘ਆਤ੍ਮਦ੍ਰਵ੍ਯ ਅਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਨਹੀਂ ਔਰ
ਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਉਨ ਦੋ
ਅਵਸ੍ਥਾਓਂਕਾ ਨਿਸ਼ੇਧ ਕਰਤਾ ਮੈਂ
ਏਕ ਜਾਨਨਹਾਰ ਅਖਂਡ ਹੂਁ
— ਯਹ
ਮੇਰੀ ਵਰ੍ਤਮਾਨ ਵਰ੍ਤਤੀ ਦਸ਼ਾਸੇ ਕਹ ਰਹਾ ਹੂਁ’ . ਮੁਨਿਤ੍ਵਰੂਪ ਦਸ਼ਾ ਅਪ੍ਰਮਤ੍ਤ ਵ ਪ੍ਰਮਤ੍ਤ — ਇਨ ਦੋ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਹਜਾਰੋਂ ਬਾਰ ਆਤੀ-ਜਾਤੀ ਹੈਂ, ਉਸ ਭੂਮਿਕਾਮੇਂ ਵਰ੍ਤਤੇ ਮਹਾ-ਮੁਨਿਕਾ ਯਹ ਕਥਨ ਹੈ .
ਸਮਯਪ੍ਰਾਭ੍ਰੁਤ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਸਮਯਸਾਰਰੂਪੀ ਉਪਹਾਰ . ਜੈਸੇ ਰਾਜਾਕੋ ਮਿਲਨੇਕੇ ਲਿਏ ਉਪਹਾਰ ਲੇਕਰ ਜਾਨਾ ਹੋਤਾ ਹੈ . ਉਸ ਭਾਂਤਿ ਅਪਨੀ ਪਰਮ ਉਤ੍ਕ੍ਰੁਸ਼੍ਟ ਆਤ੍ਮਦਸ਼ਾਰੂਪ ਪਰਮਾਤ੍ਮਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨੇਕੇ ਲਿਏ ਸਮਯਸਾਰ ਜੋ ਸਮ੍ਯਗ੍ਦਰ੍ਸ਼ਨ-ਜ੍ਞਾਨ-ਚਾਰਿਤ੍ਰਸ੍ਵਰੂਪ ਆਤ੍ਮਾ, ਉਸਕੀ ਪਰਿਣਤਿਰੂਪ ਉਪਹਾਰ ਦੇਨੇ ਪਰ ਪਰਮਾਤ੍ਮਦਸ਼ਾ – ਸਿਦ੍ਧਦਸ਼ਾ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਤੀ ਹੈ .
ਯਹ ਸ਼ਬ੍ਦਬ੍ਰਹ੍ਮਰੂਪ ਪਰਮਾਗਮਸੇ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤ ਏਕਤ੍ਵਵਿਭਕ੍ਤ ਆਤ੍ਮਾਕੋ ਪ੍ਰਮਾਣ ਕਰਨਾ . ‘ਹਾਁ’ਸੇ ਹੀ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁਤ ਕਰਨਾ, ਕਲ੍ਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ; ਇਸਕਾ ਬਹੁਮਾਨ ਕਰਨੇਵਾਲਾ ਭੀ ਮਹਾਭਾਗ੍ਯਸ਼ਾਲੀ ਹੈ .
L