ववहारोऽभूदत्थो भूदत्थो देसिदो दु सुद्धणओ ।
भूदत्थमस्सिदो खलु सम्मादिट्टी हवदि जीवो ।।
( — श्री समयसार, गाथा ११)
अर्थः — व्यवहारनय अभूतार्थ छे अने शुद्धनय भूतार्थ छे एम
ॠषीश्वरोए दर्शाव्युं छे; जे जीव भूतार्थनो आश्रय करे छे ते जीव निश्चयथी
सम्यग्द्रष्टि छे.
❀