106 : shrī muni bhagavantanī sāthe )
( samyagdarshan
‘mumukṣhue pratham ja ātmā jāṇavo.’
he bhavya! prathamamān pratham tun gnānasvarup ātmāmān svabuddhi
karī, sharīramān ne rāgadveṣhamān svapaṇun mānavun chhoḍī de. tun
gnānasvabhāvī bhagavān chho. pāmar nathī; chaitanyanī parameshvaratāthī
bharelā tane pāmarapaṇun na shobhe. he chetanarājā! tun paradravya pāse
tārā sukhanī bhīkh māge chhe te tane nathī shobhatun, māṭe te chhoḍī de.
paradravyamānthī ke rāgamānthī tane sukh kadī nahīn maḷe. māṭe temān
ātmabuddhi chhoḍ. bhāī! sukhashāntino samudra tun mithyātvanā
agnimān shekāī rahyo chhe. tārā svabhāvamān te rāgādi aṅgārā
nathī, tun to shāntarasathī bharelo chho. tun krodhādi rahit chho, paṇ
gnānasahit chho. krodhādi vibhāv chhe; gnān tāro svabhāv chhe.
– āhā! shrī munirāj mane mārun svarup kevun spaṣhṭa
samajāvī rahyā chhe! mārī vr̥utti svabhāv – parabhāvanun bhedagnān
karīne antarmukh thatī jāy chhe. munirājano kṣhaṇabharano samāgam
chamatkārī asar karī rahyo chhe. men pūchhyun : –
prabho! antaramān ātmāne jovā jāun chhun tyān rāgadveṣh paṇ
dekhāy chhe! to tenun bhedagnān kaī rīte karavun?
shrī munirāje kahyun : andaranī bahu sūkṣhma vāt ten pūchhī. he
vatsa! sāmbhaḷ! gnān ane rāgano samay ek hovā chhatān temanā
svarupamān atyant bhinnatā chhe. ‘ā rāg chhe te hun chhun’ em nathī
jaṇātun, paṇ ‘hun gnān chhun ne ā rāgādi mārān paragney chhe, te
gnānathī bhinna chhe’ – em te paragneyapaṇe jaṇāy chhe, ne rāgādithī
judun gnān ja svapaṇe anubhavāy chhe. e gnānapaṇe je anubhavāy chhe
te pote ja tun ātmā chho. jem svachchha darpaṇamān kolaso jaṇātī
vakhate paṇ darpaṇ pote svachchhapaṇe ja rahe chhe. tem tārā gnānamān