shāstranā abhyās anusār jīvane potānā gnānamān jāṇavāmān āvatun
hatun; ‘ā gnān, ane ā rāg’ em bannene jāṇīne, temān gnānano pakṣha
hato; – gnānano pakṣha eṭale shun
rāgamān kāī paṇ shānti dekhātī na hatī, ke rāg potāne vahālo lāgato
na hato. ām pahelethī ja ruchinī dishā palaṭī gaī, pakṣha pharī gayo,
rāgano pakṣha chhūṭī svābhāvik bhāvono pakṣha thayo; te pakṣhanun gholan
karatān – karatān, gnānanī vr̥uddhi karatān – karatān ane rāgano ras toḍatān
– toḍatān, ante banne dhārā atyant bhinna, ekadam judī vedanamān āvī
gaī ane sākṣhāt svasamvedan thayun, tyān nirvikalpatā thaī gaī.
pakṣha hato eṭale ke anant guṇo e gnānanā pakṣhamān āvīne ūbhā
rahetā hatā; gnānanā svādanī sāthe anant guṇono svād andar
dekhāto hato, vedanamān āvato hato; ane je rāgādi – vikalpo –
ashānti – krodhādi bhāvo – parabhāvo e badhāy bhāvo gnānanā
vedanathī ekadam dūr, ekadam judā ane viruddha svabhāvavāḷā
eṭale ke vipakṣhavāḷā hatā. ā rīte ātmānī je anubhūti thaī
temān banne bhāvonun sarvathā bhinnapaṇun to thayun, paṇ bannene bhinna
karīne anubhūti gnānanā pakṣhamān rahī gaī ane rāgano temān
abhāv thaī gayo. – ām ek ja gnānasvarupanā ja pakṣhanun lakṣha
rahyun – enī ja anubhūti rahī, bījānī nāsti temān āvī gaī.
thayun. ।।10।।