te ūnun thayun te ja agni upar jo te paḍe to te pāṇī agnine
būjhāvī nāṅkhe chhe, tem ā ātmā shānt – shītaḷasvabhāvī chhe, ne
krodhādi to agni jevā chhe; jo ke potānī bhūlathī ja ātmā
krodhādi kare chhe, paṇ te kāī teno asalī svabhāv nathī, asalī
svabhāv to gnān chhe, tenun bhān kare to krodhādi ṭaḷī jāy chhe ne
shāntaras pragaṭe chhe. ātmāmān chaitanyaprakāsh chhe, te doṣh ane pāpanā
andhakārano nāsh karī nāṅkhe chhe.
jelanā bandhanamān ātmā bandhāyelo chhe; temānthī chhūṭavā māṭe
ātmānī oḷakhāṇ ane satsamāgam karavā joīe. āvo moṅgho
manuṣhya – avatār maḷyo, te kāī pharī pharīne nathī maḷato; māṭe
temān evun sārun kām karavun joīe ke jethī ātmā ā bhavabandhananī
jelamānthī chhūṭe. shrīmad rājachandrajī nānī ummaramān kahe chhe ke –
toye are, bhavachakrano āṇṭo nahīn ekke ṭaḷyo;
sukh prāpta karatān sukh ṭaḷe chhe, lesh e lakṣhe laho,
kṣhaṇ kṣhaṇ bhayaṅkar bhāvamaraṇe kān aho rāchī raho
nahitar to ā ratna, chauṭāmān paḍelā ratnanī jem chorāī jashe.
badhāy ātmāmān (ahīn beṭhā chhe te kedī – bhāīonā darek
ātmāmān paṇ) evī tākāt chhe ke prabhutā pragaṭāvī shake ne doṣhano