98 ]
[ sarvagna sattāsvarūp
parīkṣhāvāḷāne kevī rīte stavan karavā yogya chhe? māṭe tame sarva
kāryonī pahelān potānā gnānamān sarvagnanī sattā siddha karo e
ja sarva dharmanun mūḷ chhe, tathā e ja jinamatanī āmnāy chhe.
ahīn koī prashna kare ke – ‘dharma, adharmanā upāy sahit
heyopādeyatattva e ja koīne pratyakṣha chhe, e pramāṇe to kahevun
paṇ sakal padārtha pratyakṣha chhe, em na kahevun.’
tene uttar āpīe chhīe ke – tame prashna karyo paṇ e
pramāṇe nathī. kāraṇ ke – sakal padārtha pratyakṣha chhe em na hoy
to dharma, adharma, hey, upādey tattvanun paṇ pratyakṣhapaṇun na bane.
vaḷī jo upachārathī sakalapadārtha pratyakṣha kahesho to tame (mātra)
mahimā arthe ā vāt kahī paṇ temān e guṇ to sācho na
āvyo, tyāre jūṭhamatavāḷāonā jevun kahevun thayun. kāraṇ ke – ā
niyam chhe ke jene sakal padārtha sāchā pratyakṣharūp na thayā tene
koī vastunī pramāṇatā nathī.
1vaḷī te kahe chhe ke ‘‘jem sarvagnavādī kahe ke ‘mane
kiñchitgnānīne sarvagnanun shraddhān anumān vaḍe jem bhāsyun chhe te
ja pramāṇe sarvagnane jāṇanār pahelā thayā chhe, āje chhe tathā
bhaviṣhyamān thashe’ tem āvun kahenār e sarvagnavādīne ame em
kahīshun ke – mane kiñchitgnānīne jem sarvagnano sadbhāv na bhāsyo
te ja pramāṇe pūrvamān paṇ sarvagnanī sattāno sadbhāv koīne
bhāsyo nathī, vartamānamān koīne bhāsato nathī tathā bhaviṣhyamān
1. asarvagnavādī.