sarvagna sattāsvarūp ][ 101
किंजिज्ज्ञस्यापि तद्वन्मे तेनैवेति विनिश्चयः ।
इत्युक्तमशेषज्ञसाधनोपायसंभवात् ।।२७।।
✽
यथाहमनुमानादेः सर्वज्ञं वेह्नि तत्त्वतः ।
तथान्येपि नराः संतस्तद्बोद्धारो निरंकुशाः ।।२८।।
(pra. a. pānun 14)
ityādi badhī jinamatanī nirbalatā darshāvī paṇ e
avasthā to jainābhāsī chhe ke jene matanun, āmnāyanun,
vastuonā svarūpanun vā sva – paranā kalyāṇanun gnān to na thayun
hoy ane (mātra) kuḷādik, vā pañchāyataādinā āshrayathī
pūjā – tap, tyāgādirūp pravarte chhe, tathā jainī kahevarāve chhe temane
ja chhe. kāraṇ ke – visheṣh gnān na hoy topaṇ je mokṣhamārganī
prayojanabhūt rakam chhe tenun gnān to nirṇayarūp – hetupūrvak hovun
joīe. je sācho jainī hashe te to prayojanabhūt rakamamān anya
dvārā bādhā sarvathā āvavā deshe nahi tathā bādhā joīne potāne
talākapaṇun (‘em nahi’ evo nakār, aruchi) na āve ane
jo pote sarvanun man rañjāyamān karavā arthe (mātra) mandakaṣhāyī –
shītal banīne ja rahe ane vārtālāp karīne tenī bādhānun khaṇḍan
na kare to te jainābhāsī mithyādraṣhṭi ja chhe. kāraṇ ke je jain
hoy te potānā kānothī jinamatanī bādhānān vachan kevī rīte
✽artha : — jem hun anumānādithī sarvagnane vāstavik rīte jāṇun
chhun, tem anya manuṣhyo paṇ sarvagnane jāṇanārā hoy temān koī
bādhā nathī.