તુમરે ગુનવારિધ મેં ચિત ધ્યાયે,
સુ મિલે તુમમેં ફિરકેં નહીં આયે;
પુતરી મિસરી જલ થામન ધ્યાવે,
લહી થાહ કહો કિમ આનિ કહાવે. ૯
અનુભૌ ગત હ્વૈ તુમરી ગતિ જાને,
તબહી ગતિ પંચમ હ્વૈ વિધિ ભાને;
ઇસ હી હિત તો મુનિનાયક ધ્યાવેં,
પર આશ્રિત ભાવ સભી છિટકાવેં. ૧૦
સુ સુધા નિજ છાક છકે અવિકારી,
વિચરે નિઃશંક ભયે ભય ટારી;
તુમસોં નિજકું નિજતેં નહિં ધ્યાવે,
તબલોં શિવથાનકકું નહિ પાવે. ૧૧
સુપ્રતીતિ યહૈ ઉર ‘‘થાન’’ ધરી હૈ,
તિહતેં શરના તુમારી પકરી હૈ;
શરનાગત પાલક હૈ પન તેરો,
ચહિયે હરનો અબ તો દુઃખ મેરો. ૧૨
( દ્રુમિલા છંદ )
તિહકે પદ ધ્યાન ધનંજયમેં ઘન પાપ પતંગન જેમ જરેં,
તસુ વાની છકે ગુરુ ભેષ જસી, વિધિ બંધન વિધિ છિનમેં નિવરેં;
મદ રાવન હી રઘુવંશ ધણી નિત નેમપ્રભુ તુમ જો સુમરે,
સુ લહે વર દર્શન જ્ઞાન ચરિત્ર અનુક્રમતેં શિવનાર વરે.
ભજનમાળા ][ ૧૯૩