૨૨ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર
કૌશાંબી નગરી કહલાયે, રાજા ધારણ જી બતલાયે,
સુન્દર નાર સુસીમા ઉનકે, જિસકે ઉરસે સ્વામી જન્મે. ૫
કિતની લંબી ઉમર કહાઈ, તીસ લાખ પૂરવ બતલાઈ,
ઇક દિન હાથી બંધા નિરખ કર, ઝટ આયા વૈરાગ્ય ઉમડકર. ૬
કાર્તિક સુદી ત્રયોદશ ભારી, તુમને મુનિપદ દીક્ષા ધારી,
સારે રાજપાટ કો તજ કે, જભી મનોહર બનમેં પહુંચે. ૭
તપ કર કેવલજ્ઞાન ઉપાયા, ચૈત સુદી પંદરસ કહલાયા,
એક સો દસ ગણધર બતલાયે, મુખ્ય વજ્ર ચામર કહલાયે. ૮
લાખોં મુનિ અર્જિકા લાખોં, શ્રાવક ઔર શ્રાવિકા લાખોં,
અસંખ્યાત તિર્યંચ બતાયે, દેવી દેવ ગિનત નહિ પાયે. ૯
ફિર સમ્મેદ શિખર પર જાકે, શિવરમણી કો લી પરનાકે,
પંચમ ગતિ મહા સુખદાઈ, વહ તુમને મહિમાવંત પાઈ. ૧૦
ધ્યાન તુમારા જો ધરતા હૈ, ઇસ ભવસે વહ નર તરતા હૈ,
ઉસકો ક્ષણ ક્ષણ ખુશીયાં હોવે, જિસ પર કૃપા તુમારી હોવે. ૧૧
મૈં હૂં સ્વામી દાસ તુમારા, મેરી નૈયા કર દો પારા,
નૈન ચકોર કો ‘ચંદ્ર’ બનાવેં, પદ્મપ્રભુ કો શીશ નમાવેં. ૧૨
✽