૫૬ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર
[૨]
(ત્યાર પછી આગળ વધતાં વધતાં અંતિમ ભવમાં – )
(પ્રભુ) સ્વર્ગપુરી સે આયે....ત્રિશલા માત કે પ્યારે.
વૈરાગ્ય કો પાય, મુનિપદ ધાર, ચલે બન માંહી.
શુકલધ્યાન કર બઢે, શ્રેણી પર ચઢે, કર્મ ફૂંક દઇ સબ.
જ્ઞાન ઉપાઈ....જ્ઞાન ઉપાઈ....જ્ઞાન ઉપાઈ............
વિપુલાચલ કે શિખર ઉનકી, યાદ દિલાતે હૈં....હમ. ૩
ધ્વનિ દિવ્ય ખીરે, ગૌતમ ઝીલે, ઝીલ કે જ્ઞાન પ્રકાશે.
પાવાપુર પધારેં; (પ્રભુ) મુક્તિ સિધારેં, સિદ્ધાલય જા કે બિરાજેં.
– ઐસે વીર હૃદયમેં મેરે...મેરે હીય પ્રભુ હી ભાસેં...!
– ક્યા બિના પ્રભુ કે સેવક સુખી કહીં દેખે??
કહાં વહ પ્રભુ દરબાર? કહાં જિનજી કહાં જિનજી!!
કહાં જિનજી!!
વીર પ્રભુકો કર યાદ આજ હમ, શિર ઝુકાતે હૈં...હમ. ૪
✽
શ્રી સીમંધાર જિન – ભજન
(મૈં વીસ જિનવરોંકે ચિત્તમેં લગાકર ડોલું રે)
મૈં જિનવર પ્રભુકી જય જય જય જય બોલું રે.
મૈં કદમ કદમ પર અપને પ્રભુકો ધ્યાવું રે.