૧૫૮ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર
દર્શન – સ્તોત્ર
અતિ પુણ્ય ઉદય મમ આયા, પ્રભુ તુમરા દર્શન પાયા;
અબ તક તુમકો વિનજાને, દુખ પાયે નિજ ગુણ હાને.
પાયે અનંતે દુઃખ અબતક, જગતકો નિજ જાનકર;
સર્વજ્ઞભાષિત જગતહિતકર, ધર્મ નહિં પહિચાનકર.
ભવબંધકારક સુખપ્રહારક, વિષયમેં સુખ માનકર,
નિજપર વિવેચક જ્ઞાનમય, સુખનિધિ સુધા નહિં પાનકર. ૧
તવ પદ મમ ઉરમેં આયે, લખિ કુમતિ વિમોહ પલાયે,
નિજ જ્ઞાનકલા ઉર જાગી, રુચિ પૂર્ણ સ્વહિતમેં લાગી.
રુચિ લગી હિતમેં આત્મકે, સત્સંગમેં અબ મન લગા,
મનમેં હુઈ અબ ભાવના, તવ ભક્તિમેં જાઉં રંગા.
પ્રિયવચનકી હો ટેવ, ગુણિ – ગુણ – ગાનમેં હી ચિત પગૈ,
શુભ શાસ્ત્રકા નિત હો મનન, મન દોષવાદનતૈં ભગૈ. ૨
કબ સમતા ઉરમેં લાકર, દ્વાદશ અનુપ્રેક્ષા ભાકર,
મમતામય ભૂત ભગાકર, મુનિવ્રત ધારૂં વન જાકર.
ધરકર દિગંબરરૂપ કબ, અઠવીસ ગુણ પાલન કરૂં,
દોવીસ પરિષહ સહ સદા, શુભધર્મ દશ ધારન કરૂં.
તપ તપૂં દ્વાદશવિધિ સુખદ નિત, બંધ આસ્રવ પરિહરૂં,
અરુ રોકિ નૂતન કર્મ સંચિત, કર્મરિપુકોં નિર્જરૂં. ૩
કબ ધન્ય સુઅવસર પાઊં, જબ નિજમેં હી રમજાઊં,
કર્તાદિક ભેદ મિટાઊં, રાગાદિક દૂર ભગાઊં.