તા ઉપર માનસ્તંભ જાન,
હૈ મૂલ માંહિ ચૌકોર વાન;
હૈ ઉપર ગોલાકાર રૂપ,
દૈદીપ્યમાન શોભિત અનૂપ. ૭
દ્વૈ સહસ પહલ તામેં ગનાય,
અરુ વજ્રમયી નીચે બતાય;
તસુ મધ્ય ફટિકમય કહ્યો ગાય,
મણિ વૈડૂરજ સમ ઊર્ધ્વ જાય. ૮
હૈ તાપર કમલાકાર રૂપ,
શોભે કલશા તાપર અનૂપ;
ધુજદંડ તાસુ ઉપર બતાય;
જો પવન લગે જગમગ કરાય. ૯
શુભ છત્ર ચમર ઘંટા બખાન,
મણિમાલા માલા સુભગ જાન;
સો મણિ અનેક મય શોભધાર,
ઐસા માનસ્તંભ કહ વિચાર. ૧૦
પ્રતિ માનસ્તંભ કી દિશન ચારિ,
હૈં ચારિ બાવરી પૂરી વારિ;
દિશ પૂરવ માનસ્તંભ તીર,
નંદા નંદોત્તરા કહી ધીર. ૧૧
હૈ નંદવતી નંદઘોષ જાન,
દિશ ચારહુ મેં ક્રમસોં બખાન;
૨૧૬ ][ શ્રી જિનેન્દ્ર